بررسی و آنالیز هم استنادی رابطه انسان و محیط در حوزه ژئومورفولوژی از ۱۹۷۰ تا ۲۰۱۸

رابطه انسان و محیط در سالهای اخیر معطوف به تغییرات محیطی و تعریف توسعه پایدار بوده است. اکنون باید دید سهم ژئومورفولوژیستها در بحث تغییرات محیطی و انسان چقدر بوده است. برای تحقق این هدف، با تشکیل جامعه آماری مرکب از ۴۵۶ مقاله از پایگاه استنادی WOS، طی سالهای ۱۹۷۰ تا ۲۰۱۸، به تجزیه و تحلیل کتابشناختی با هدف علمسنجی دانش ژئومورفولوژی با کمک نرمافزار Citespace مبادرت شد. نتایج بهدستآمده نشان میدهد که فلیپس، شوم، گوودی، و گریگوری هسته مرکزی محققان را شکل داده و کلیدواژههای «ژئومورفولوژی، تغییرات اقلیمی، و هولوسن» بیشترین تکرار، «ژئومورفولوژی و پوشش گیاهی» بیشترین پایایی، و «تغییر محیطی، تغییرات اقلیمی، و اثر انسان» دارای بیشترین مقدار شاخص شکوفایی هستند. همچنین، خوشهبندی روند فکری ژئومورفولوژیستها از تحلیل شاخص مرکزیتنشان میدهد که آنها هفت مرحله فکری را پشت سر گذاردهاند. این مراحل عبارت است از گرایش کلی پژوهشها به علوم محیطی؛ بهکارگیری دیدگاه سیستمی در ارائه راهحلها؛ تمرکز بر ژئواکولوژی؛ گرایش به ژئومورفولوژی رودخانهای؛ چرخش مطالعات به زمینباستانشناسی؛ تخصصیترشدن متدولوژیهای تحقیق؛ مبنا قرارگرفتن تغییرات محیطی بهویژه در نه سال منتهی به ۲۰۱۸ بهعنوان موضوع مورد توافق بیشتر پژوهشهای مرتبط با انسان و محیط.  

Keywords:

انسان , ژئومورفولوژی , محیط , Citespace , WOS