شبنم محمودی - دانش آموخته دکتری ژئومورفولوژی دانشکده جغرافیا و برنامه ریزی دانشگاه تبریز
داود مختاری - استاد گروه ژئومورفولوژی دانشکده جغرافیا و برنامه ریزی دانشگاه تبریز
محمدحسین رضایی مقدم - استاد گروه ژئومورفولوژی دانشکده جغرافیا و برنامه ریزی دانشگاه تبریز
محمد اکبریان - استادیار گروه جغرافیای دانشگاه هرمزگان
عباس مرادی - استادیار گروه جغرافیای دانشگاه هرمزگان

تپههای ماسهای مانعی در برابر امواجاند و میتوانند سواحل را از فرسایش حفظ کنند. بنابراین، حفاظت از این تپهها امری مهم و نیازمند مدیریت است. هدف از این پژوهش بررسی میزان آسیبپذیری تپههای ماسهای واقع در حد فاصل بندر سیریک تا بندر زیارت در جنوب شرق استان هرمزگان است، زیرا ساخت اسکلههای جدید در سالهای اخیر به تغییراتی در ساحل این منطقه منجر شده است. بنابراین، آگاهی از وضعیت آسیبپذیری تپههای ساحلی میتواند در مدیریت و حفاظت این تپهها اثربخش باشد. در این پژوهش، عوامل موثر در آسیبپذیری تپههای ماسهای ساحلی، شامل شرایط ژئومورفولوژی تپههای ماسهای، عوامل دریایی، فرایندهای بادی، پوشش گیاهی، تاثیر فعالیتهای انسانی، و عامل مدیریتی، با استفاده از چکلیست، ارزیابی شد. دادههای استفادهشده شامل دادههای آماری، دادههای مکانی، بازدیدهای میدانی، تصاویر ماهوارهای، عکس هوایی، و نتایج گرانومتری است. نتایج نشان داد میزان شاخص آسیبپذیری (DVI) در همه محوطهها متوسط است. همچنین، مشخص شد در میان عوامل مورد بررسی، عامل وضعیت ژئومورفولوژیک تپههای ماسهای و سپس فرایندهای بادی بهترتیب بیشترین تاثیر را در آسیبپذیری تپهها دارند. ارزیابی شاخص تعادل نشان داد تعادل میان آسیبپذیری و مدیریت تپهها در هیچ کدام از محوطهها وجود ندارد که دلیل آن میتواند نبود متولی مشخصی در زمینه مدیریت اجرایی حفاظت از سواحل باشد.

آسیب پذیری, بندر زیارت, بندر سیریک, تپه های ماسه ای ساحلی