رجب ایزدی - استادیار دانشگاه تبریز
امیر رضایی پناه - کارشناس ارشد علوم سیاسی

انقلاب اسلامی ایران سرآغاز تشکیل نظامی نوین در تاریخ سیاسی معاصر جهان بود. این نظام نوین بدون نسخه و نمونه ای از پیش داده پا به عرصه نهاد. مقاله پیش رو در کنار شناسایی خرده گفتمان های سیاسی این نظام، به دنبال یافتن ریشه های برآمدن و فروافتادن آن است. پرسش اصلی این جستار این است که دلیل اصلی صیرورت و تحول گفتمان های مسلط در پهنه نظام سیاسی جمهوری اسلامی ایران چیست؟ و در پاسخ به این پرسش، فرضیه نوشتار، ریشه این تحول ها را در دو پهنه اجتماعی و اقتصادی می جوید و نشان می دهد که تحول و دگرگونی در پهنه های اجتماعی و اقتصادی جامعه ایرانی، تحول در گفتمان های سیاسی آن را نیز پدید آورده است. از سوی دیگر، این موضوع به میان آمده است که این فرایندها همواره در سایه کناکنش های بین المللی تقویت شده و از آن ها اثر پذیرفته است. جستار پیش رو، فرضیه خود را در چهارچوب نظریه گفتمانی «لاکلا» و «موف» با رگه هایی از خوانش گفتمانی «فرکلاف» بازخوانی می کند.

کلیدواژه ها: انقلاب اسلامی ایران, جمهوری اسلامی, گفتمان سیاسی مسلط, مبانی اجتماعی, مبانی اقتصادی