موسی نجفی - دانشیار علوم سیاسی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

چکیده عصر مشروطیت از مقاطع مهم تاریخ سیاسی و فکری ایرانیان است، همچنین به نظر می رسد به علت رهبری مذهبی و سیاسی مراجع شیعه در نجف، این زمان برای عراق و حتی حوزه عثمانی نیز مباحث و مسائل مهمی را برای تحقیق و پژوهش دربر دارد، اما با دقت و سیر در اسناد و مدارک و رسائل و مطبوعات مشروطه اول و مشروطه دوم که دهه اول مشروطه را شامل می شود، درمی یابیم که سطح تحلیل و نگاه و دغدغه ها و اولویت های مطرح شده در متون دست اول با آن چه بعدها به نام مشروطه و ترسیم روند آن نوشته شده و گفته شده است، تفاوت اساسی دارد. این مقاله، با معرفی گوشه ای از این آثار و مقایسه آن با برخی تاریخ نگاری های مدرن مشروطه، درصدد است به قسمتی از این تحریف ها بپردازد. نقد این ناراستی ها می تواند به نوعی اصول شناخت تاریخ سیاسی ایران را در ابعاد گوناگون برای ما بازگو کند. به نظر می رسد هرچه از عمر مشروطیت ایران می گذرد و از طرف دیگر هرچه مباحث عمیق تری در انقلاب اسلامی معاصر پیش می آید، می توانیم با مقایسه جریان شناسی و اندیشه این دو حلقه تاریخی به شناخت بهتری از تاریخ سیاسی ایران دست یابیم.

کلیدواژه ها: مشروطیت, عتبات عالیات, تاریخ سیاسی, تاریخ نگاری مدرن, رسائل و مطبوعات سیاسی, اندیشه سیاسی