فاطمه آتشی - کارشناسی ارشد مهندسی کامپیوتر دانشگاه ازاد اسلامی واحد گرمی
پریسا ذکائی بیله سوار - کارشناسی ارشد مهندسی کامپیوتر دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمی

شبیکه های حسگر بی سیم از گره های کوچکی با قابلیت های حس کردن، پردازش ومحاسبه کردن تشکیل شده است. به عبارت دیگر شبکه حسگر شبکه ای است با تعدادی زیادی گره که هر گره می تواند در حالت کلی دارای تعدادی حسگر و تعدادی کارانداز باشد، در یک محیط به طور گسترده پخش شده و به جمع آوری اطلاعات ازمحیط می پردازند. در این شبکه ها، هیچ زیر ساختی مثل مسیریاب یا نقطه دسترسی وجود ندارد، بلکه گره ها به طور مستقیم با هم ارتباط برقرار می کنند و هر گره از طریق ارسال داده ها برای سایر گره ها در مسیریابی شرکت می کند. در شبکه های حسگر بی سیم، گره ها می توانند هم به عنوان مسیریاب وهم به عنوان میزبان عمل کنند یک شبکه حسگر بی سیم شبکه ای است متشکل از تعداد زیادی گره کوچک، در هر گره تعدادی حسگر وجود دارد که در یک محیط به طور گسترده پخش شده و به جمع اوری اطلاعات از محیط می پردازند. کیفیت سرویس به عنوان کیفیتی که شبکه به کاربران و برنامه های کاربردی می دهد مورد ارزیابی قرار می گیرد و مسیریابی چندبخشی برای اهداف مدیریتی و کنترلی متنوع در شبکه های مختلف بکار گرفته شده است با استفاده از پروتکل های مسیریابی چندپخشی در شبکه های حسگر بی سیم می توان مشکلات ناشی از تغییرات مداوم در توپولوژی و لینک های نامطمئن را حل کرد. در این مقاله با بررسی مسیریابی چندبخشی در شبکه های حسگر بی سیم، با کمترین انرژی و تامین کیفیت سرویس، پارامترهای کیفی انتها به انتها را بهینه تر کنیم و با استفاده از تکنیک های مسیریابی چندبخشی با ایجاد چندین مسیر بین گره های منبع و مقصد معیارهایی از قبیل قابلیت اطمینان، تاخیر، گذردهی و پهنای باند و میزان توان مصرفی را بهبود دهیم. پروتکل جدیدی را برای مسیریابی در شبکه های موردی سیار ارائه می کنیم. پروتکل ارائه شئده با نام پروتکل AOMDV ارائه خواهد شد. نتایج شبیه سازی در محیط شبیه ساز NS-۲ نشان می دهدکه پروتکل AOMDV در مقایسه با پروتکل AODV عملکرد بهتری دارد.

شبکه های حسگر بی سیم، کیفیت سرویس، مسیریابی چندبخشی، مسیریابی