وضعیت موجود تربیت معلم و آسیب شناسی سرفصل های دروس رشته آموزش زبان و ادبیات فارسی

مراکز آموزش عالی در پیشبرد اهداف آموزشی فرهنگی کلان و ملی هر کشوری نقش به سزایی دارند و در این میان، نقش مراکز تربیت معلم در مقایسه با دیگر دانشگاهها و موسسات، ویژه است؛ زیرا تربیت درست معلم، تربیت درست جامعه را به دنبال دارد. در فرایند تربیت معلم متناسب با جامعه و دغدغه های امروز، مولفه های متعددی دخیلند که یکی از تاثیرگذارترین آنها در راستای تدریس مطلوب و پرورش معلم پژوهنده و پویا، محتوای دروس و سرفصل هاست. با این نگاه، هدف اصلی ما در این مقاله، بررسی منتقدانه کم و کیف سرفصل های فعلی دروس رشته آموزش زبان و ادبیات فارسی با روش توصیفی- تحلیلی بوده است. میزان پیوند اهداف تبیین شده دانشگاه فرهنگیان با سرفصل های دروس و نیز نحوه ارائه واحدهای مختلف نظری، عملی، کارگاهی و کارورزی از جمله مسایلی است که در کنار هدف اصلی به آن پرداخته ایم. شباهت و همپوشانی برخی از واحدها و سرفصل ها، تجمیع دو یا چند اثر ادبی مشهور در قالب یک درس دو واحدی و در نتیجه فروکاستن از کمیت و کیفیت واحدهای تخصصی موضوعی، شمار زیاد آثار و منابع اصلی معرفی شده، متفاوت بودن ساز و کار ارزشیابی درس های با ماهیت مشابه، مرتبط نبودن درس های موسوم به «تربیتی- موضوعی» با واحدهای تخصصی، جزء کاستی های قابل توجهی است که مطالعه حاضر به عنوان نتیجه بدان دست یافته است؛ چیزی که ضرورت بازنگری سرفصل های این رشته را اجتناب ناپذیر می سازد.

Keywords:

تربیت معلم , دانشگاه فرهنگیان , آسیب شناسی سرفصل ها , آموزش زبان و ادبیات فارسی