مریم مرادی
علی مداینی اول

در زبان روسی، ویژگی گزاره ای در یک جمله می تواند توسط مصدر و در یک ساختار یک رکنی بیان شود. از آنجایی که مصدر، یک عمل بالقوه را بیان می کند، بنابراین در ابراز معانی غیرمستقیم کاربرد فراوان خواهد داشت. مصدر در جمله یک رکنی با ساختار تک-ظرفیتی می تواند معانی چون: «تمایل به عمل و حالتی که ضروری و مورد نیاز است، تمایل توام با بی صبری نسبت به عمل یا حالت، تمایل به عمل و حالتی که در آینده امکان پذیر هست یا نیست، تمایل به عملی که مفید و مناسب است، ترس و هراس نسبت به عمل یا حالت، تمایل به عدم انجام عمل یا عدم تحقق حالت و تمایل و استعداد دائم شخص نسبت به عمل یا حالت» را برساند. هدف این مقاله توضیح معانی ذکر شده در ساختار جملات مصدری یک رکنی و بررسی بیان آنها در زبان فارسی می باشد. این دسته از جملات مصدری روسی که بیانگر تمایل نهاد نسبت به عمل یا حالت است، در زبان فارسی به-صورت التزامی در زمان حال قریب الوقوع یا گذشته بیان می شود. نویسنده برای بررسی این جملات از روش های مقایسه تطبیقی و ترجمه استفاده کرده است.

ویژگی گزاره ای, مصدر, جمله یک رکنی, مفهوم تمایل, ساختار تک ظرفیتی