مقوله حالت در شماهای ساختاری تک ظرفیتی روسی و چگونگی بیان آن در زبان فارسی

در نشانه های یک جمله برای تجزیه و تحلیل دستوری متنی که از جملات ساخته می-شود، ساختار ظاهری و دستوری دارای اهمیت است. برخی از نشانه های ظاهری جملات از یک سری ویژگی های دستوری با معنایی خاص برخوردارند؛ این نشانه های ظاهری به افرادی که زبان روسی را بمدد دستور فرا می گیرند، کمک می کند تا به معنای مورد نظر جمله پی ببرند. این نشانه ها سازنده ساختارهایی متفاوتند برای بیان رویدادهای گوناگون. طبق این الگو های ساختاری می توان جملات متنوع بی شماری را ساخت که همگی می توانند دارای ظاهر یکسان باشند. برای بیان اجزای تشکیل دهنده شمای ساختاری جمله از نشانه های اختصاری و حروف لاتین برای نام بردن از بخش های مختلف اقسام گفتار و عناوین برخی از شکل های کلمه استفاده می شود. به عنوان مثال: Vf شکل صرفی فعل (از واژه لاتین verbum finitum)؛ Vf۳s حالت سوم شخص مفرد فعل (از واژه لاتین singularis) و غیره. همچنین ضروری است به وجود مفاهیم زبانی توجه کنیم که سلسله وار به هم پیوسته اند و نه تنها توسط الگوی نحوی جمله مطرح می شوند، بلکه از طریق رابطه متقابل الگوی نحوی جمله با معنای لغوی کلماتی بروز می یابند و به هنگام تشکیل یک جمله هرکدام جایگاه مشخصی را به لحاظ نحوی در آن جمله اشغال می کنند. بیان حالت یکی از این مفاهیم است که بازتاب گسترده ای در ساختارهای نحوی تک ظرفیتی جملات روسی دارد. در این مقاله به بررسی آن دسته از شماهای ساختاری تک ظرفیتی می پردازیم که گزاره نحوی جمله در آنها بیانگر حالتی از نهاد منطقی جمله است و گاهی نیز محذوف می باشد.

Keywords:

شمای ساختاری , جمله تک ظرفیتی , نهاد منطقی , چارچوب معنایی , ترکیب , گزاره نحوی , عناصر ساختاری معنایی