کریم عرب سلمانی - بخش تحقیقات کشت گلخانه ای، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان تهران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ورامین، ایران.
امیرهوشنگ جلالی - پژوهش در بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی ، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج
پیمان جعفری - بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی ، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،

به منظور بررسی ویژگی های جوانه زنی و رشد گیاه چه سه توده طالبی (سمسوری ورامین، تیل سبز مشهد و مگسی نیشابور) در سطوح مختلف شوری (۳، ۵، ۷، ۹ و ۱۱ دسی زیمنس بر متر) پژوهشی در سال ۱۳۹۱ در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی ورامین انجام شد. در هر دو مرحله (جوانه زنی و رشد گیاه چه) از آزمایش فاکتوریل بر اساس طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار استفاده شد. سه توده طالبی ازنظر ویژگی های جوانه زنی (طول ریشه چه و ساقه چه، سرعت جوانه زنی و وزن تر اولیه) و همچنین رشد گیاه چه (ارتفاع گیاه، سطح برگ و وزن تر) تفاوت معنی داری داشتند. تاثیر تیمارهای شوری بر ویژگی های جوانه زنی و رشد گیاه چه معنی دار بود اما برهمکنش تیمار شوری و توده طالبی بر صفات آزمایشی معنی دار نبود. در مرحله جوانه زنی، سمسوری ورامین با شاخص تحمل به شوری ۸۶ درصد نسبت به دو توده دیگر برتری معنی دار داشت. با افزایش هر واحد شوری از ۳ تا ۱۱ دسی زیمنس بر متر وزن تر گیاه چه اولیه (در مرحله جوانه زنی) ۷ درصد کاهش یافت. در هر سه مرحله اندازه گیری سطح برگ در مرحله رشد اولیه، با افزایش سطوح شوری سطح برک گیاه چه به طور خطی کاهش یافت. با توجه به نتایج افزایش شوری بیش از ۳ دسی زیمنس بر متر موجب کاهش سرعت جوانه زنی و وزن گیاه چه طالبی شده و بنابراین برای داشتن استقرار اولیه و فاصله زمانی مناسب سبز شدن نبایست شوری های آب آبیاری بیش از ۳ دسی زیمنس بر متر باشد.

ساقه چه, سرعت جوانه زنی, شاخص تحمل به شوری, ریشه چه