بررسی و مطالعه راهکارهای توانمندسازی کارکنان و ارتباط متقابل آن با نوع رهبری سازمان با نقش میانجی و تاثیرگذار روانشناختی فردی و سازمانی )نمونه موردی : شهرداری تهران(

رهبر تحول گرا از رسالت یا بینش سازمان آگاهی ایجاد می کند و همکاران و پیروان را برای سطوح بالاتر توانایی و پتانسیل، توسعه می دهد. علاوه بر این، رهبر تحول گرا همکاران و پیروان را تحریک می کند که فراسوی منافع خودشان به منافعی توجه کنند که به گروه بهره برساند. تنها رهبران تحول آفرین قادر به ترسیم مسیرهای ضروری و نوین برای سازمان های جدید هستند. این تحقیق با هدف بررسی رابطه میان رهبری تحول گرا و نگرش کارکنان با در نظر داشتن نقش میانجی توانمندسازی روانشناختی انجام شد. هدف از نوع کاربردی و روش به کار گرفته شده در این تحقیق توصیفی- پیمایشی بود. برای جمع آوری داده های مربوط در این مطالعه از پرسشنامه استاندارد نگرش کارکنان سونگ) ۶۰۰۱ (، پرسشنامه استاندارد رهبری تحول آفرین باس و آولیو ) ۶۰۰۰ ( و پرسشنامه سرمایه روانشناختی اسپریتزر ) ۶۹۹۱ ( استفاده گردید. پایایی هریک از این پرسشنامه ها به ترتیب ۰۸۷۱۱،۰۸۱۰۶ و ۰۸۷۹۹ بدست آمد. جامعه مورد مطالعه کارکنان و مدیران شهرداری تهران با تعداد ۶۱۰ نفر بود. با توجه به تعداد محدود آنان برای تعیین حجم نمونه با استقاده از جدول مورگان ۶۱۶ نفر به صورت تصادفی انتخاب شد و پرسشنامه میان این افراد توزیع گشت. جهت گردآوری اطلاعات و داده های مورد نیاز به منظور بررسی فرضیه های تحقیق از پرسش نامه و نرم افزارهای تحلیل آماری spss و لیزرل مورد ارزیابی قرار گرفت. در سطح استنباطی فنون استنباطی آزمون نرمال بودن کولموگروف- اسمیرنف، آزمون همبستگی پیرسون و مدلسازی معادلات ساختاری برای آزمون فرضیهها مورد استفاده قرار گرفت. بر اساس نتایج، فرضیه های مورد مطالعه پذیرفته شد.

Keywords:

رهبری تحول گرا , نگرش کارکنان , توانمندسازی روانشناختی , شهرداری تهران