امین رضوانی - دانشجوی دکتری تخصصی برنامه ریزی درسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد میمه؛ عضو باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خمینی شهر، اصفهان، ایران، کارشناسی ارشد مشاوره، آموزگار رسمی آموزش وپرورش.
فریدون پریش - کارشناس ارشد تکنولوژی آموزشی، دانشگاه اصفهان، ایران، آموزگار رسمی آموزش و پرورش.
مژده انصاری - کارشناس ارشد برنامه ریزی درسی، دانشگاه میمه، ایران، دبیر رسمی آموزش و پرورش.

پژوهش های دانشگاهی زیربنای توسعه ی کشور و ابزار مهمی برای پیشرفت علوم، شناسایی و حل مشکلات آموزشی و پژوهشی هستند. با توجه به نقش و تاثیرات پژوهش در توسعه و هم چنین جایگاه مهم دانشگاه در کشور بایستی یادآور شد که عدم توجه به جایگاه پژوهش در دانشگاه و مانوس نکردن اعضای هیات علمی با پژوهش، پرورش استعدادهای خلاق آنها را ناکام و مشارکت در توسعه کشور را ناممکن خواهد گذاشت. اولین گام برای سامان بخشیدن به امر پژوهش در جامعه، پی بردن به نقاط ضعف و قدرت است. بنابراین آگاهی از موانع موثر بر پژوهش و تلاش در جهت برطرف کردن آنها به منظور ارتقای کمی و کیفی پژوهش امری ضروری به نظر میرسد. در همین راستا هدف از پژوهش حاضر، بررسی عوامل و موانع انجام کارها ی پژوهشی و تحقیقاتی از دیدگاه اعضای هیئت علمی و ارائه مدلی جامع ومانع در این زمینه میباشد. این پژوهش ازلحاظ ماهیت و هدف، کاربردی و ازلحاظ روش تحقیق از نوع توصیفی-تحلیلی است که اطلاعات آن از طریق بررسی کتب، مقالات و پایان نامه های معتبر، جمع آوریشده است. در این نوشتار، ضمن بیان اهمیت و ضرورت تحقیق و پژوهش، به مهم ترین موانع موثر بر انجام کارهای پژوهشی از دیدگاه اعضای هیئت علمی در دانشگاه های ایران، اشاره شده است. در پایان، کلیه عوامل و موانع موثر بر انجام کارهای پژوهشی و تحقیقاتی از دیدگاه اعضای هیئت علمی، تحت مدلی جامع ومانع، سازمان دهی شده اند. به طور کلی می توان موانع موثر بر انجام کارهای پژوهشی از دیدگاه اعضای هیئت علمی را به هشت دسته آموزشی، شخصی، اجتماعی، سازمانی، زیرساختی، اجرایی، فرهنگی و اقتصادی تقسیم کرد.

عوامل، موانع، پژوهش و تحقیق، دانشگاه، اعضای هیئت علمی.