تاثیر آموزش خودکنترلی در دانش آموزان آسیب پذیررفتاری

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش شیوه های خودکنترلی بر مهارت خود کنترلی دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهرستان زنجان بود. پژوهش حاضر یک مطالعه مداخله ای با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. برای این منظور ۲۱۵ دانش آموز پسر از طریق پرسش نامه خود کنترلی(تانجنی و همکاران ،(۲۰۰۴ که شامل ۳۶ سئوال در مقیاس ۵ درجه ای لیکرت است، مورد ارزیابی قرار گرفتند. تعداد ۵۰ دانش آموز بر اساس اکتساب نمرات پایین تر از میانگین (یک انحراف معیار پایین تر) دارای خودکنترلی پایین تشخیص داده شدند که به طور تصادفی به دو گروه کنترل وآزمایش منتسب شدند. گروه آزمایش طی ۱۰ جلسه تحت آموزش مولفه های خود کنترلی قرار گرفتند در حالی که گروه کنترل مداخله ای را دریافت نکرد. قبل و پس از آموزش ، مهارت خود کنترلی دو گروه مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها نشان داد که بین دو گروه در پیش آزمون تفاوت معناداری وجود ندارد اما در پس آزمون، آموزش مهارت های خود کنترلی نمرات خود کنترلی را در گروه آزمایش بطور معناداری افزایش داد، و این به این معناست که آموزش شیوه های خود کنترلی درارتقاء و بهبود مهارت خودکنترلی دانش آموزان پسر شهرستان زنجان موثر بوده است.

Keywords:

آموزش خودکنترلی , خودکنترلی , خود تنظیمی , دانش آموزان