چگونه توانستم اختلال گفتاری زینب را بهبود بخشم؟

یکی از اختلالات رایج در کودکان، اختلال گفتار و زبان است. اختلال گفتاری باعث می شود که آموزگاران مدارس عادی ، اقدام لازم را برای ارجاع این دانش آموزان به مراکز مشاوره و خدمات روان شناسی به عمل آورند. لذا استفاده از راهکارها و رویکردهای درمانی و آموزشی مناسب و اقدام به موقع همراه با مدیریت رفتار در کلاس می تواند اختلالات رفتاری و یادگیری این دانش آموزان را برطرف نماید. پژوهش حاضر با هدف بهبود گفتار دانش آموز دارای اختلالات گفتاری، به روش اقدام پژوهی صورت گرفته است. جامعه و نمونه پژوهش دانش آموز دارای اختلال گفتار انتخاب گردید. در این پژوهش ابتدا به توصیف وضعیت موجود پرداخته ام و عوامل این اختلال در دانش آموز را بررسی نمودم و سپس برای جمع آوری اطلاعات و شواهد از روش های مشاهده ، مصاحبه ( معلم، والدین، مدیر و همکاران و خود دانش آموز) ،پرونده ی سنجش، استناد و آزمون بهره گرفته شد. در مرحله بعد بهترین راه حلها با استناد به تحقیقات پیشین انتخاب و اجرا گردید. یافته های تحقیق حاکی از آن است که ارتباط با والدین در جهت آگاهی بخشی برای بهبود عملکرد رفتاری، مداخله درمانی»داستان گویی «، ارائه تمرین بر اساس رویکرد تقابلی و تکرار آن، تهیه کارت های الفبا و آوایی برای بهبود واج شناختی و تلفط صحبح و تمرین تکلم در مقابل آینه به بهبود مشکلات گفتاری دانش آموز منجر شد.

Keywords:

اقدام پژوهی , اختلال , گفتار , دانش آموز , دوره ابتدایی