روش های تربیت اجتماعی از منظر اسلام ( ۷ سال اول کودکی )
عنوان مقاله: روش های تربیت اجتماعی از منظر اسلام ( ۷ سال اول کودکی )
شناسه ملی مقاله: EBRCCONF01_410
منتشر شده در اولین کنفرانس ملی مطالعات کاربردی در فرآیندهای تعلیم و تربیت در سال 1400
شناسه ملی مقاله: EBRCCONF01_410
منتشر شده در اولین کنفرانس ملی مطالعات کاربردی در فرآیندهای تعلیم و تربیت در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
مجتبی ابراهیمی - دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی گرایش آموزش ابتدایی
خلاصه مقاله:
مجتبی ابراهیمی - دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی گرایش آموزش ابتدایی
انسان، موضوع تربیت است. یکی از مهمترین ابعاد تربیتی انسان، تربیت اجتماعی است. برای تربیت اجتماعی نیز بهترین دوران، دوران کودکی است. زیرا این دوران زمان و فرصتی بسیار مناسب برای انواع یادگیری های اجتماعی است و روند اجتماعی شدن در سالهای کودکی از سرعت بیشتری برخوردار است. انسان به عنوان کامل ترین دین، بهترین منبع برای استخراج و استنباط مبانی، اصول و روشهای تربیت کودک است. بر این اساس هدف این پژوهش تعیین روشهای تربیت اجتماعی کودک بر اساس آموزه های دین اسلام است. پس از تحقیق و جستجو در منابع موجود که با روش توصیفی - تحلیلی صورت پذیرفته است، بر مبنای نتیجه بدست آمده، بهتر است تربیت در ۷سال اول زندگی در بعد اجتماعی، متناسب با نیازهای جسمی- روحی و ذهنی کودک باشد، از آنجایی که پرورش اجتماعی در ۷ سال اول بر مواد و محتویات ملموس، عینی، متحرک و تقلیدی استوار است، بنابراین ضروریست از محیط مساعد، متن، وسایل، و مربیانی که حائذ اخلاق اجتماعی هماهنگ با ارکان و اصول اسلامی هستند بهره گرفت. تنها در این صورت است که رفتار اجتماعی کودک با دیگران شکل گرفته و با گذر از مراحل تکوین، منطبق با اهداف اسلامی تکامل می یابد.
کلمات کلیدی: آموزش، اصول،اسلام، تربیت، تربیت اجتماعی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1293793/