بررسی بدیعه پردازی در افزایش یادگیری دانش آموزان درس علوم تجربی پایه ششم ابتدایی در مدارس پسرانه مشکین شهر در سال تحصیلی ۹۳-۹۴

در دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی انجام شده است. طرح تحقیق از نوع نیمه آزمایشی ( پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل) است و جامعه آماری در این تحقیق کلیه دانش آموزان پایه ششم ابتدایی مدارس پسرانه شهرستان مشکین شهر که در سال تحصیلی ۹۳-۹۴ مشغول تحصیل می باشند، است. از بین ۱۴ مدرسه پسرانه یک مدرسه بصورت تصادفی انتخاب شد و ۸۷ نفر از دانش آموزان پایه ششم این مدرسه به عنوان نمونه انتخاب شدند و پس از اجرای پیش آزمون به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند( دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل). گروه های آزمایشی به طور جداگانه(۱۶ جلسه ۴۵ دقیقه ای) به روش حل مساله و بدیعه پردازی مورد آموزش قرار گرفتند و گروه کنترل با معلم خود به آموزش ادامه دادند. پس از طی این دورهی آموزشی هر سه گروه مجددا۰ مورد پس آزمون قرار گرفتند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون تحلیل کواریانس((ANCOVA استفاده گردید.با توجه با مبانی نظری و پیشینه مطالعاتی، نتایج حاصل از اجرای این آزمایش، یافته های اساسی زیر را آشکار ساخت: یادگیری دانش آموزان در آموزش با روش تدریس بدیعه پردازی نسبت به روش متداول بیشتر بود.

Keywords:

بدیعه پردازی , حل مساله , روش تدریس , یادگیری