بررسی تاثیر استفاده از شبکه های اجتماعی در محل کار بر عملکرد نوآوری تیمی با در نظر گرفتن نقش میانجی سیستم حافظه تعاملی، ظرفیت جذب تحقق یافته و بالقوه

سیستم حافظه و کار تیمی از اهمیت خاصی برای موفقیت در عملکرد نوآوری برخوردار است و این مطالعه به بررسی تاثیر استفاده از شبکه های اجتماعی در محل کار بر عملکرد نوآوری تیمی با در نظر گرفتن نقش میانجی سیستم حافظه تعاملی، ظرفیت جذب تحقق یافته و بالقوه پرداخته است. روش تحقیق این مطالعه تحلیلی توصیفی از نوع همبستگی است، جامعه آماری مطالعه شامل کلیه شرکت های فعال در شهرک های صنعتی شرق استان گلستان می باشد، نمونه آماری بر اساس جدول مورگان برابر ۷۰ شرکت تعین شد و به روش تصادفی طبقه ای نمونه گیری شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه است، روایی به روش همگرایی و واگرایی و همچنین پایایی به روش آلفای کرونباخ مورد پذیرش قرار گرفت. نتایج مطالعه حاصل از تکنیک معادلات ساختاری با کمک نرم افزار اسمارت پی ال اس نشان داد که: ۱) استفاده از شبکه های اجتماعی در محل کار بر روی سیستم حافظه غیر تعاملی و ظرفیت جذب بالقوه تاثیر دارد اما بر ظرفیت جذب تحقق یافته تاثیر ندارد. ۲) سیستم حافظه غیر تعاملی بر ظرفیت جذب بالقوه و تحقق یافته تاثیر دارد. ۳) ظرفیت جذب بالقوه بر ظرفیت جذب تحقق یافته تاثیر ندارد. ۴) ظرفیت جذب بالقوه و تحقق یافته بر روی عملکرد نوآوری تیمی یافته تاثیر دارد.

Keywords:

شبکه های اجتماعی , عملکرد نوآوری تیمی , سیستم حافظه تعاملی , ظرفیت جذب