مدیریت ریسک در کارآفرینی و کسب و کارهای نوین (استارتاپ ها): ضرورت رونق تولید در اقتصاد ایران

کارآفرینی به عنوان فرآیندی از روابط جهانی، به مشاغل تجاری اجازه کسب و یاتوسعه کسب وکارشان را می دهد. نیهوس و هارینگتون (۲۰۰۴) بیان می دارند کهتصمیم گیری در حوزه فعالیت های کارآفرینی از جمله نوآوری های مربوط بهمحصولات، روش های تولید، بازارها و انواع سازمان های صنعتی همواره با ریسک وعدم اطمینان همراه است. کوپر و دانبرگ (۲۰۱۴) از کارآفرین به عنوان فردی تعریفمی نماید که به تنهایی اقدام به اداره کسب وکار می نماید. مک کلاند (۲۰۱۴)،کارآفرین را به عنوان مدیری که مسئولیت تصمیم گیری در حوزه کسب وکار را برعهده می گیرد؛ مورد مشاهده قرار می دهد. سرمایه گذار در حوزه کارآفرینی شاملجمع آوری منابع طبیعی (کارکنان، تجهیزات، ابزار، پول، زمان و مواد اولیه اولیه) بهمنظورراه اندازی شرکت با درآمد مورد انتظار (منابع ثانویه) مبتنی بار ریسک خواهد بود. بنابراین، باید به منظور جلوگیری از اتلاف و هدر رفت منابع و افزایش سود اقدام به شناسایی ریسک نماییم.