محمدصادق آزادی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه زراعت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول، دزفول، ایران
احسان یونسی - کارشناسی ارشد علوم و تکنولوژی بذر، دانشگاه تهران، ایران
سیدعلی طباطبایی - استادیار، گروه زراعت مرکز تحقیقات و منابع طبیعی یزد، یزد، ایران
امید انصاری - دانشجوی دکتری علوم و تکنولوژی بذر، گروه زراعت، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران

پایین بودن درصد جوانه زنی و استقرار گیاهچه از مشکلات اساسی در مناظق خشک می باشند. امروزه تکنیک پیش تیمار بذر به عنوان یکی از عامل های بهبود دهنده جوانه زنی و استقرار تحت تنش های محیطی معرفی شده است. به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر روی رشد و تغییرات بیوشیمیایی در بذر پیش تیمار شده کلزا با جیبرلین، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی و با سه تکرار در آزمایشگاه بذر دانشگاه تهران و در سال ۱۳۹۱ انجام شد. فاکتور اول شامل تیمار بذر با غلظت های صفر، ۵۰ و ۱۰۰ پی پی ام جیبرلین و بذر بدون پیش تیمار و فاکتور دوم شامل سه سطح خشکی (صفر، ۶- و ۱۲- بار) بود. نتایج نشان داد که تنش خشکی سبب کاهش درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، درصد گیاهچه نرمال، وزن خشک گیاهچه، طول گیاهچه و افزایش متوسط مدت زمان جوانه زنی شد. تیمار بذر با جیبرلین سبب بهبود در صفات اندازه گیری شد. همچنین، با استفاده از تیمار بذر با جیبرلین ۵۰ پی پی ام میزان پروتئین و فعالیت آنزیم های کاتالاز و آسکوربات پروکسیداز افزایش یافت.

آنزیم, پروتئین, جیبرلین, خشکی, کلزا