تاثیر حذف پوسته بذر آفتابگردان در تحمل جوانه زنی به تنش شوری و خشکی

شوری و خشکی از عوامل عمده محدود کننده تولیدات کشاورزی در بسیاری از کشورهای جهان به شمار می روند. به همین منظور دو آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در ۳ تکرار انجام گرفت. آزمایش اول شامل دو فاکتور پوسته (همراه با پوست و بدون پوست) و تنش شوری با نمک NaCl در شش سطح ۰، ۲-، ۴-، ۶-، ۸- و۱۰- بار و آزمایش دوم نیز شامل دو فاکتور پوسته (همراه با پوست و بدون پوست) و تنش خشکی با پلی اتیلن گلایکول ۶۰۰۰ در شش سطح ۰، ۲-، ۴-، ۶-، ۸- و۱۰- بار بود. آزمون به صورت تست جوانه زنی استاندارد در دمای ۲۵ درجه سانتی گراد به مدت ۱۰ روز انجام شد. اثر تیمار حذف پوست بر شاخص های جوانه زنی (درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول گیاهچه، درصد گیاهچه نرمال، وزن تر و خشک گیاهچه) در سطح ک درصد برای هر دو آزمایش معنی دار بود. اثر تنش شوری و خشکی بر شاخص های جوانه زنی نیز در سطح یک درصد معنی دار بود. اثر متقابل حذف پوسته در شوری برای همه صفات مورد اندازه گیری به غیر از متوسط زمان جوانه زنی در سطح یک درصد معنی دار بود. در تنش خشکی برای همه صفات در سطح یک درصد معنی دار بود. در تنش شوری بذور با پوست در تیمار شاهد۷۰ درصد جوانه زنی داشتند، در حالی که حذف پوسته درصد جوانه زنی را به ۹۴ درصد افزایش داد. درصد جوانه زنی برای پتانسیل ۱۰- بار برای بذور بدون پوست ۷۰ درصد و برای بذور با پوست تنها ۹۸/۱۸ درصد بود. در شرایط تنش خشکی میانگین درصد جوانه زنی بذور با پوست ۳۹ درصد بود، در حالی که تیمار حذف پوست ۹۱ درصد بود.

Keywords:

آفتابگردان , پوسته , جوانه زنی , خشکی , شوری و رشد گیاهچه