بهبود شاخص های جوانه زنی بذور پرایم شده چاودار کوهی (Secale montanum) تحت شرایط کاهش تدریجی رطوبت و پیری تسریع شده

پرایمینگ بذور سبب بهبود شاخص های جوانه زنی می شود. یکی از مشکلات عمده پرایم بذور، کاهش سریع تر قدرت این بذرها نسبت به بذور خشک است. به همین منظور برای بررسی اثر کاهش تدریجی رطوبت بر جوانه زنی و برخی شاخص های مرتبط با ویگور بذور پرایم شده چاودار کوهی (Secale montanum) تحت شرایط پیری تسریع شده آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی به اجرا درآمد. فاکتورهای آزمایشی شامل دوره پیری (صفر، ۱، ۲ و ۳ روز)، تیمار پرایمینگ (سالیسیلیک، جیبرلین و آسکوربیک) و کاهش رطوبت (کاهش تدریجی رطوبت و خشک کردن معمولی بذور بعد از پرایمینگ) بود. نتایج نشان داد که اثرات سه گانه دوره پیری، تیمار پرایمینگ و کاهش رطوبت برای همه صفات به جز درصد گیاهچه های نرمال در سطح یک درصد معنی دار بود اما برای درصد گیاهچه نرمال در سطح ۵ درصد معنی دار بود. با افزایش دوره پیری صفات اندازه گیری شده به طور معنی داری کاهش یافتند و تیمار کاهش تدریجی رطوبت به بهبود شاخص های جوانه زنی در طی پیری کمک کرد. بالاترین درصد جوانه زنی مربوط به بذور پرایم شده با سالیسیلیک و جیبرلین بدون تیمار پیری بود (۹۶ درصد).

Keywords:

پرایمینگ , پیری تسریع شده , جوانه زنی , شاخص های , کاهش تدریجی رطوبت