محدثه السادات فخار - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، قزوین، ایران
عباس کاویانی - دانشیار گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، قزوین، ایران

به منظور تعیین مقدار آب آبیاری لازم است میزان نیاز آبی گیاه یا تبخیر-تعرق محاسبه شود. معادلاتی که برای محاسبه تبخیر-تعرق استفاده می­شوند، پارامترهای اقلیمی یکسانی را به­کار نمی­گیرند و به­دلیل ماهیت تجربی آن ها برای تمام شرایط اقلیمی مناسب نیستند. تبخیر-تعرق پتانسیل (ETp) و تبخیر-تعرق مرجع (ETo) در مفاهیم، معادلات و زمینه های کاربردی متفاوت هستند، با این حال بسیاری از پژوهشگران استفاده از این دو اصطلاح را یکسان در نظر گرفته اند. در این پژوهش به بررسی جامع معادلات ETp و ETo پرداخته شد. به­همین منظور، با استفاده از داده های هواشناسی ایستگاه سینوپتیک و اطلاعات لایسیمتری منطقه به مقایسه و بررسی تبخیر-تعرق مرجع و پتانسیل بر مبنای چهار گروه تجربی در طی yr ۴ پرداخته شد. معادلات با استفاده از شاخص های آماری به منظور انتخاب ایده آل­ترین مدل کالیبره شدند. نتایج نشان داد تبخیر- تعرق پتانسیل و مرجع کاملا با یکدیگر متفاوت بودند طوری که در روش­ مشابه در معادلات گروه دمایی ETo و ETp مقدار RMSE به­ترتیب ۱۷/۱ و mm/day ۱/۱ محاسبه شد. با بررسی­های صورت گرفته از ETp و ETo معادلات گروه دمایی بهترین عملکرد را داشته است که نشان از برتری گروه دمایی در مناطقی با اقلیم خشک و نیمه خشک است.

تبخیر- تعرق, روش تابشی, روش ترکیبی, روش دمایی