کارایی الگوریتم جست وجوی گرانشی نسبت به تخصیص چندهدفه سرزمین در به گزینی کاربری کشاورزی حوضه آبخیز بیرجند

آمایش سرزمین پایدار سازوکار تنظیم سیاستهای کاربری اراضی و بهبود شرایط فیزیکی و مکانی است و میتواند برای استفاده بهینه و حفاظت بلندمدت منابع طبیعی نقش ایفا کند. از طرفی، بهکارگیری مدلهای بهینهسازی امری ضروری است؛ زیرا دارای تعامل با اهداف چندگانه، حالت فضایی، منطقه تحقیقاتی بزرگ، الزامات کارایی و تاثیرات آنهاست. بنابراین، الگوریتمهای فراابتکاری ابزار کارآمدی برای حل مشکلات پیچیده فضایی شناخته شده است و قابلیت ارائه فناوری بالا و قابل اعتماد برای حل مسائل بهینهسازی غیرخطی را داراست. در این پژوهش، از الگوریتم جستوجوی گرانشی (GSA) بهمنظور بهگزینی کاربری کشاورزی در حوضه آبخیز بیرجند استفاده شده است. در این الگوریتم، بر اساس توابع برازش، اهدافی نظیر بیشینهکردن تناسب محیطی، بومشناختی، فشردگی و سیمای سرزمین، و کمینهکردن تغییرات کاربری با قیودی مانند محدودیت توسعه فضایی و میزان تقاضا مناسبترین مکانها انتخاب شد. همچنین، بهمنظور ارزیابی کارایی الگوریتم GSA  در بهگزینی اراضی کشاورزی آینده، نتایج حاصل با الگوریتم تخصیص چندهدفه سرزمین (MOLA) مقایسه شد. یافتههای حاصل از مقایسه بصری، پارامترهای آماری، و تحلیل سنجههای سیمای سرزمین حاکی از کارایی و برتری نسبی نتایج الگوریتم GSA نسبت به MOLA است، که این مناطق بیشتر در حال حاضر دارای کاربری مرتع کمتراکم و اراضی دیم هستند.

Keywords:

الگوریتم جستوجوی گرانشی (GSA) , الگوریتمهای فراابتکاری , بهگزینی کشاورزی , بیرجند , MOLA