احمد عابدی - دانشیار گروه علوم تربیتی دانشگاه اصفهان
حمیدرضا عریضی - استاد گروه روانشناسی دانشگاه اصفهان
مریم شریفی - دانشجوی دکتری روانشناسی دانشگاه اصفهان

در دهه­های اخیر، متخصصان به بررسی اثربخشی مداخلات روان شناختی متعدد بر درمان اختلال افسردگی پرداخته اند. بسیاری از این مداخلات به منظور صرفه جویی در هزینه و زمان به صورت گروهی اجرا شده اند و تغییرات معناداری را در افراد تحت درمان، نسبت به گروه کنترل گزارش نموده اند.بااین حال، میزان تاثیر دقیق آن ها مشخص نیست. ازاین رو، پژوهش حاضر به جمع آوری و یکپارچه سازی نتایج حاصل از مداخلات روان شناختی گروهی بر درمان افسردگی و محاسبه میزان اثر آن ها با استفاده از الگوی پژوهشی فرا تحلیل پرداخته است. بدین منظور ۴۱ پژوهش که ازلحاظ روش شناسی مورد قبول بود، انتخاب شدند و فراتحلیل بر روی آن ها انجام گرفت. ابزار این پژوهش، چک لیست فرا تحلیل بوده است. یافته ها نشان داد که میزان اثر مداخلات روان شناختی گروهی در درمان افسردگی ۵۹/۰ بوده است(۰۰۱/۰ p<). این میزان اثر در گروه سنی کودک و نوجوان ۴۲/۰(۰۱/۰p<)، در گروه بزرگسال ۶۴/۰ (۰۰۱/۰ p<) و در افراد سالمند ۵۰/۰ (۰۰۱/۰ p<) به دست آمد. همچنین نتایج حاصل از تحلیل تعدیلی بیانگر اثرگذاری متغیرهای تعدیل کننده در این مداخلات بود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج فرا تحلیل حاضر، میزان اثر مداخلات روان شناختی گروهی در درمان افسردگی، مطابق جدول کوهن در حد بالا است. این میزان اثر در گروه های سنی بزرگسال و سالمند در حد بالا و در گروه کودک و نوجوان در سطح متوسط هست. اثر متغیرهای تعدیل کننده نیز در گروه کودک و نوجوان بیش از دو گروه دیگر است. 

فراتحلیل, تحلیل تعدیلی, افسردگی, مداخلات روان شناختی, مداخلات گروهی