تأثیر سطوح مختلف پلیمر سوپرجاذب، کود دامی و دور آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم رقم شیراز

این آزمایش در مزرعه ای در سال 1387 به صورت کرت های یک بار خردشده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکراراجرا گردید. تیمارها شامل دور آبیاری به عنوان فاکتور اصلی در سه سطح شامل ( 7روز، 10 روز و 13 روز) و نسبت های مختلف کود دامی و پلیمر سوپر جاذب به عنوان فاکتور فرعی در شش سطح شامل T1 شاهد بدون کود دامی و پلیمر، T2 مصرف 100 %سوپر جاذب، %100 T3 کود دامی، %75T4 کود دامی و 25 % سوپر جاذب، %50 T5 کود دامی و 50 درصد سوپر جاذب و T6 75 % سوپرجاذب و 25 % کود دامی. نتایج نشان داد که با افزایش دور آبیاری عملکرد و اجزای عملکرد گندم کاهش یافت . کاربرد کود دامی و پلیمر سوپر جاذب عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه را به طور معنی داری افزایش داد. این نتایج نشا ندهنده این است که کاربرد توام کود دامی و سوپرجاذب می تواند از طریق بهبود خصوصیات فیزیکی خاک و افزایش ظرفیت نگهداری آب، باعث کاهش شدت تنش خشکی شود و این می تواند به عنوان یک راهکار مدیریتی در شرایط کمبود آب باشد

Keywords:

کرت های خردشده , پلیمر سوپرجاذب , عملکرد , کود دامی