ارائه ی مدل غلبه بر سایش اجتماعی مسئولین بخش های بالینی بیمارستان های شهر اصفهان (پژوهش کیفی)

مقدمه: سایش اجتماعی مسئولین بخش­های بالینی در عملکرد مناسب آنان دخیل است. هدف پژوهش حاضر ارائه الگوی غلبه بر سایش اجتماعی مسئولین بخش­های بالینی بیمارستان­های شهر اصفهان بود. روش پژوهش: از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری و تحلیل داده­ها، کیفی و بر مبنای نظریه داده بنیاد است. ابزار جمع آوری داده­ ها، مصاحبه نیمه ­ساختاریافته بود که داده ها پس از مصاحبه با ۱۶ نفر از خبرگان، شامل مسئولین بخش­های بالینی بیمارستان­های شهر اصفهان به اشباع رسید. در تحلیل داده­های کیفی با کدگذاری باز، محوری و انتخابی، ۱۶ مقوله اصلی، ۳۹ مقوله فرعی و ۷۹ مفهوم به دست آمد. باورپذیری و اعتباریابی الگو توسط متخصصان و از طریق محاسبه شاخص لاوشه تایید شد. یافته ها: پدیده سایش اجتماعی مسئولین بخش­های بالینی در اثر عواملی نظیر عدم تامین نیاز­های سلامت روان کارکنان، حسادت سازمانی، ادراک از بی عدالتی سازمانی و پاسخگویی ایجاد می­گردد. راهبرد­هایی از قبیل ایجاد سازمان یادگیرنده، ترویج تفکر عدالت محوری، تسهیل تعاملات سازمانی، بستر سازی رفتار شهروندی فردی سازمانی و خودگردانی بیمارستان­ها در غلبه بر سایش موثر بوده و سلامت سازمانی و بهره­وری منابع انسانی را به دنبال دارد. عوامل شخصیتی، شرایط اقتصادی، عوامل اجتماعی، قوانین برون سازمانی و عوامل سازمانی بر اجرای راهبردها تاثیرگذار می­باشد. نتیجه گیری: روابط میان عوامل پدید آورنده­ی سایش اجتماعی مسئولین بخش­های بالینی، راهبرد­های غلبه بر آن و پیامد­های اجرای راهبردها در قالب مدل پارادایمی بر اساس تئوری داده بنیاد  ارائه شده است.

Keywords:

سایش اجتماعی , بیمارستان , مسئولین بخش های بالینی