بررسی تاثیر شاخص بی نوایی و نااطمینانی تورمی بر امید به زندگی و مرگ و میر کودکان زیر پنج سال در ایران

مقدمه: با توجه به اهمیت امید به زندگی و مرگ و میر کودکان به عنوان شاخص های سلامت جامعه و هم چنین اهمیت متغیرهای شاخص بی نوایی (به عنوان مقیاسی برای فقدان عمومی رفاه اقتصادی یک کشور) و نااطمینانی تورمی، پژوهش حاضر درصدد بررسی تاثیر شاخص بی نوایی و نااطمینانی تورمی بر امید به زندگی و مرگ و میر کودکان زیر پنج سال در ایران است. روش پژوهش: روش به کار برده شده در پژوهش حاضر، از نوع علی - تحلیلی بوده و هدف پژوهش کاربردی می باشد. آمار و داده های مربوط به متغیرهای به کاربرده شده در پژوهش نیز از بانک اطلاعات سری های زمانی اقتصادی بانک مرکزی ایران و لوح فشرده ی شاخص های توسعه ی جهان استخراج شده است. ابزارهای اقتصادسنجی مورد استفاده در پژوهش، نرم افزارهای Eviews و Microfit و روش اقتصادسنجی به کار برده شده در پژوهش، روش گارچ و هم چنین روش خود توضیح با وقفه های گسترده بوده و دامنه ی زمانی پژوهش فاصله زمانی فصل اول سال ۱۳۷۵ تا فصل چهارم سال ۱۳۹۷ و قلمرو مکانی پژوهش نیز کشور ایران است. هم چنین سطح معنی داری نیز، ۵ درصد می باشد. یافته ها: بر اساس یافته های پژوهش، در بلندمدت، یک واحد افزایش در شاخص بی نوایی و نااطمینانی تورمی به ترتیب باعث کاهش ۰/۰۷ واحد و ۲۱/۳۰ واحد در امید به زندگی شده و هم چنین یک واحد افزایش در شاخص بی نوایی و نااطمینانی تورمی به ترتیب باعث افزایش ۰/۲۰ واحد و ۴۳/۰۱ واحد در مرگ و میر کودکان زیر پنج سال می شود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده از پژوهش، پیشنهاد می شود که سیاست گذاران اقتصادی از طریق اعمال سیاست های اقتصادی مناسب در جهت کاهش شاخص بی نوایی و نااطمینانی تورمی، گامی موثر در جهت افزایش سلامت در جامعه بردارند.

Keywords:

شاخص بی نوایی , نااطمینانی تورمی , امید به زندگی , مرگ و میر کودکان زیر پنج سال