پایداری عملکرد دانه هیبریدهای امیدبخش ذرت (Zea mays L.) در مناطق مختلف کشور
عنوان مقاله: پایداری عملکرد دانه هیبریدهای امیدبخش ذرت (Zea mays L.) در مناطق مختلف کشور
شناسه ملی مقاله: JR_CRGU-9-3_005
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_CRGU-9-3_005
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
مجتبی جوکار - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی تولید و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین، ایران
محمدرضا شیری - استادیار پژوهش، موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
راحله خادمیان - استادیار، گروه مهندسی تولید و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین، ایران
رقیه امینیان - استادیار گروه مهندسی تولید و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین، ایران
خلاصه مقاله:
مجتبی جوکار - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی تولید و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین، ایران
محمدرضا شیری - استادیار پژوهش، موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
راحله خادمیان - استادیار، گروه مهندسی تولید و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین، ایران
رقیه امینیان - استادیار گروه مهندسی تولید و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین، ایران
بهمنظوربررسیپاسخ هیبریدهای جدید ذرت دانه ای نسبتبه شرایط محیطی متفاوت و تعیین پایداری عملکرد دانه آنها، آزمایشی بااستفادهاز هشت هیبریدذرت دانهایدرقالبطرحبلوکهایکامل تصادفیباسهتکرار در شش منطقه در سال ۱۳۹۶ اجراشد. باتوجهبهمعنیداربودنبرهمکنش هیبرید×محیط،تجزیهپایداریبا استفادهازدو روش چندمتغیره AMMI و GGE-biplot انجامشد. نتایج مدل AMMI نشان داد که فقط مولفه اصلی اول (AMMI۱) معنیدار بود و ۵۲/۷۲ درصد از تغییرات برهمکنش ژنوتیپ × محیط را توجیه کرد. بر اساس آماره های مدل AMMI (SPCA۱ و ASV)، هیبریدهای شماره ۱ (SC۷۱۵B) و۵ (SC۷۰۶) بهعنوان هیبریدهای با پایداری بالاتر انتخاب شدند. نتایج تجزیه پایداری با روش GGE biplot نشان داد که ۳۲/۸۳ درصد از کل تغییرات عملکرد دانه با دو مولفه اول و دوم GGE-biplot توجیه میشود و هیبریدهای شماره ۱ (SC۷۱۵B) و۷ (SC۷۰۳) بهعنوان هیبریدهای با پایداری بالاتر انتخاب شدند.بهطور کلی، بر اساس عملکرد دانه و نتایج تجزیه پایداری با ایندو روش، هیبریدهای شماره ۷ (SC۷۰۳) و ۱ (SC۷۱۵B) بهترتیب با عملکرد دانه ۱۶/۱۳ و ۸۲/۱۲ تن در هکتار بهعنوان پایدارترین و پرمحصول ترین هیبریدها شناسایی شدند و با سازگاری عمومی بالا میتوانند در مناطق مختلف کشور کشت شوند. بررسی بایپلات همبستگی بین مناطق مختلف نشان داد که بردارهای محیطی مغان، شیراز و کرمان و نیز مناطق کرمانشاه، قائم شهر و کرج بسیار نزدیک بههم بودند و در رتبهبندی هیبریدها، یکسان و مشابه عمل کردند. با توجه قدرت تفکیک بالای هیبریدها در مناطق شیراز، کرمان، کرج و قائم شهر، توصیه می شود جهت صرفه جویی در هزینه آزمایش ها در سال های بعد، آزمایش ها به جای شش منطقه در این چهار منطقه انجام شوند.
کلمات کلیدی: برهمکنش ژنوتیپ × محیط, سازگاری, AMMI, GGE-biplot
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1296231/