معصومه حسینی - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه زیست شناسی، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایران
مه لقا قربانلی - استاد، گروه زیست شناسی، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایران
حسین صبوری - دانشیار، گروه تولیدات گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه گنبدکاووس، گنبدکاووس، ایران
احمدرضا دادرس - دانش آموخته دکتری، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان، رشت، ایران
علی ستاریان - استادیار، گروه منابع طبیعی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه گنبدکاووس، گنبدکاووس، ایران
حسین علی فلاحی - استادیار پژوهش، بخش تحقیقات زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی مازندران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،ساری، ایران

دراینمطالعه،ازنشانگرهایمولکولیAFLP برای بررسی تنوع ژنتیکی بین ۲۴ ژنوتیپ جو استفاده شد. هشت ترکیب آغازگری EcoRI/Tru۱I، در مجموع ۳۳۲ نوار قابل امتیازدهی ایجاد کردند که ۲۹۲ عدد (۱۵/۸۹ درصد) از آن­ها چند شکل بودند. تنوع ژنتیکی محاسبه شده با روش نی در محدوده ۳۸/۰-۲۹/۰ بود.شباهتژنتیکیژنوتیپ­ها نیز بین ۲۰/۰ تا ۵۶/۰ متغیر بود.بیشترین و کمترین درصد چندشکلی به­ترتیب در ترکیب­های آغازگریACG- Tru۱I+CGA+EcoRI،(۴۷/۰درصد) و EcoRI+ACT - Tru۱I+CCG، (۲۶/۰ درصد) به­دست آمد. دندروگرام حاصل از تجزیه خوشه­ای با استفاده از ضریب تشابه جاکارد و روشUPGMA  ژنوتیپ­ها را به چهار گروهاصلی تقسیم کرد. در گروه­های اول و دوم ژنوتیپ­های شش­ردیفه و در گروه­های سوم و چهارم ترکیبی از ژنوتیپ­های شش­ردیفه و دوردیفه قرار گرفتند. بر اساس ماتریس ضرایب شباهت، کمترین فاصله ژنتیکی بین رقم نیمروز و ژنوتیپ جمعیتی خراسان­رضوی و نیز بین نمونه جمعیتیTN۲۱۷۳کرج و لاین EB-۸۶-۳ مشاهده شد. ژنوتیپ­ جمعیتی تیل­آباد و تلاقی (F۱)ALISOS/CI۰۳۹۰۹-۲ نیز بیشترین فاصله ژنتیکی را نشان دادند. با توجه به مشاهده میزان بالای چندشکلی در بین ژنوتیپ­های مطالعه شده در این تحقیق می­توان از نشانگر AFLP و به­ویژه ترکیب آغازگری ACG- Tru۱I+CGA+EcoRIکه درصد چندشکلی بالاتری را تولید کرد، به­عنوان یک ابزار توانمند در تمایز ژنوتیپ­های نزدیک و سایر برنامه­های اصلاحی جو استفاده کرد.

تجزیه خوشه ای, تنوع ژنی نئی, شاخص شانون, محتوای اطلاعات چندشکل