عباس حاجی پور باقری - دانشجوی دکتری گروه بیوتکنولوژی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان
محمد مهدی سوهانی - استادیار گروه بیوتکنولوژی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان
سید حسن حسنی - استادیار گروه بیوتکنولوژی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان
ولی الله بابایی زاد - کارشناس ارشد پژوهشکده ژنتیک و زیست فناوری طبرستان
سید محمد علوی - استادیار گروه گیاه پزشکی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

قارچ درون هم زیست Piriformospora indica ریزجاندارای است که در بسیاری از موارد سبب القای مقاومت سیستمیک علیه بیمارگرها در گیاهان میزبان می شود. از طرف دیگر، قارچ Fusariumproliferatum که عامل بیماری پوسیدگی طوقه در گیاه زراعی برنج است، علاوه بر کاهش رشد و عملکرد، تولید زهرابه هایی می کند که برای انسان و دام سمی است. پژوهش حاضر با هدف تعیین برهمکنش بین قارچ درون هم­زیست P. indica و قارچ F. proliferatum به منظور کنترل بیماری پوسیدگی طوقه با استفاده از روش­های غیر شیمیایی انجام شد. بر اساس نتایج حاصل، نشانه­های مورفولوژیک بیماری پوسیدگی طوقه از قبیل ارتفاع غیر نرمال گیاهان، زرد یا قهوه ای شدن و خشکیدگی برگ­ها، وجود ریشک های نابجا در گره­های اول و دوم و پوکی در گیاهانی که قبلا با قارچ P. indica پیش­تیمار شده بودند، مشاهده نشد. میزان فعالیت برخی از آنزیم های آنتی اکسیدان در پاسخ به بیماری پوسیدگی طوقه در گیاهانی که با قارچ P. indica پیش­تیمار شده بودند، در مقایسه با گیاهان شاهد (تیمار نشده) نشان داد که سطوح فعالیت آنزیم های پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز در ریشه گیاهان پیش­تیمار شده با این قارچ به طور معنی­داری افزایش یافت، اما تغییر در برگ ها معنی­دار نبود. فعالیت آنزیم کاتالاز نیز در برنج دارای هم زیست و آلوده به بیماری، افزایش معنی­داری در برگ­ها و ریشه­ها داشت. این نتایج احتمالا نشان دهنده نقش موثر  قارچ P. indicaدر حفاظت از این گیاه زراعی مهم در برابر قارچ F. proliferatum با استفاده از روش­های مختلف از جمله افزایش میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت است. بنابراین، بر اساس نتایج این تحقیق پیشنهاد می­شود از قارچ P. indica به عنوان یکی از روش­های کنترل غیر شیمیایی بیماری پوسیدگی طوقه در برنج استفاده شود.

آسکوربات پراکسیداز, آنزیم های آنتی اکسیدانت, بیماری باکانه, پراکسیداز, درون هم زیست, کاتالاز