بررسی تنوع ژنتیکی ژنوتیپ های برنج با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره و ارتباط آنها با صفات مرفولوژیک مرحله گیاهچه ای تحت شرایط نرمال و تنش خشکی
Publish place: Cereal Research، Vol: 5، Issue: 1
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 191
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CRGU-5-1_001
تاریخ نمایه سازی: 3 آبان 1400
Abstract:
انتخاب به کمک نشانگر، یکی از مهمترین کاربردهای نشانگرهای مولکولی به ویژه در راستای ایجاد ژنوتیپهای متحمل به تنشهای محیطی در گیاهان زراعی است. در این پژوهش، گیاهچههای ۲۲ ژنوتیپ برنج تحت دو شرایط کشت (نرمال و تنش خشکی حاصل از مانیتول) در قالب یک آزمایش فاکتوریل با طرح پایه کاملا تصادفی با سه تکرار در اطاقک رشد دانشکده کشاورزی دانشگاه گنبد کاووس در سال ۱۳۹۱ ارزیابی و صفات طول و وزن خشک ریشه و اندام هوایی اندازهگیری شدند. نتایج تجزیه واریانس دادهها نشان داد که برهمکنش ژنوتیپ×شرایط کشت برای تمامی صفات اندازهگیری شده معنیدار بود. این نتیجه نشان دهنده واکنش متفاوت ژنوتیپها در دو شرایط کشت و نیز وجود تنوع ژنتیکی بین ژنوتیپ های مورد بررسی برای صفات ارزیابی شده در مرحله گیاهچه ای بود. برای بررسی تنوع مولکولی بین ژنوتیپها، DNA ژنومی نمونهها استخراج و توسط ۲۲ جفت آغازگر ریزماهواره پیوسته با صفات مقاومت به خشکی تکثیر شد. در مجموع، تعداد ۱۰۶ آلل مشاهده شد که تعداد آلل های مشاهده شده در هر جایگاه از ۲ تا ۷ آلل متغیر و متوسط آن ۸۲/۴ آلل بود. محتوای اطلاعات چندشکل (PIC) برای نشانگرهای مختلف از ۲۹/۰ تا ۸۲/۰ با میانگین ۶۴/۰ و میزان تنوع ژنی از ۳۵۱/۰ تا ۸۴۰/۰ با میانگین ۶۸۶/۰ بود. فاصله ژنتیکی بین ژنوتیپ های مورد مطالعه نیز در محدوده ۲۳/۰ تا ۹۹/۰ محاسبه شد. تجزیه خوشه ای بر اساس نشانگرهای ریزماهواره، ژنوتیپ های مورد مطالعه را در دو گروه قرار داد. نتایج تجزیه به مختصات اصلی نشان داد که ده مولفه اول در مجموع ۵۱/۹۸ درصد از تنوع کل جمعیت را توجیه میکنند. گروهبندی ژنوتیپ ها بر اساس دو مولفه اول آنها را در چهار گروه قرار داد. نتایج این گروه بندی ها بیانگر مناسب بودن نشانگرهای ریزماهواره برای نشان دادن تنوع ژنتیکی بین ژنوتیپ های برنج بود. به منظور شناسایی نشانگرهای آگاهیبخش موثر بر صفات مرفولوژیک از تجزیه رگرسیون استفاده شد و در مجموع شانزده نشانگر آگاهیبخش در هر دو شرایط کشت شناسایی شدند که پیشنهاد میشود از این نشانگرها در برنامههای بهنژادی تحمل به خشکی استفاده شود.
Keywords:
Authors
محمد سرایلو
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان
حسین صبوری
دانشیار گروه تولیدات گیاهی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه گنبد کاووس
احمدرضا دادرس
دانشجوی دکتری گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان