شناسایی نواحی ژنومی مرتبط با تجمع آهن در دانه جمعیت هاپلوئیدهای مضاعف جو
عنوان مقاله: شناسایی نواحی ژنومی مرتبط با تجمع آهن در دانه جمعیت هاپلوئیدهای مضاعف جو
شناسه ملی مقاله: JR_CRGU-3-4_005
منتشر شده در در سال 1392
شناسه ملی مقاله: JR_CRGU-3-4_005
منتشر شده در در سال 1392
مشخصات نویسندگان مقاله:
شیوا قیطران پورسهریق - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد، گروه به نژادی و بیوتکنولوژی گیاهی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
سید ابوالقاسم محمدی - استاد گروه به نژادی و بیوتکنولوژی گیاهی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
بهزاد صادق زاده - استادیار موسسه تحقیقات دیم کشور، مراغه
خلاصه مقاله:
شیوا قیطران پورسهریق - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد، گروه به نژادی و بیوتکنولوژی گیاهی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
سید ابوالقاسم محمدی - استاد گروه به نژادی و بیوتکنولوژی گیاهی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
بهزاد صادق زاده - استادیار موسسه تحقیقات دیم کشور، مراغه
آهن یکی از عناصر ضروری، کم مصرف برای اکثر گیاهان میباشد که نقش مهمی در تثبیت ازت و فعالیت برخی از آنزیمها مانند کاتالاز، پراکسیداز و سیتوکروم اکسیداز دارد. به منظور مکانیابی QTLهای مرتبط با میزان و غلظت آهن در دانه جو، ۱۴۸ لاین هاپلوئید مضاعف حاصل از تلاقی رقم دو ردیفه استرالیایی Clipper و رقم شش ردیفه بومی الجزایر Sahara۳۷۷۱ در شرایط گلخانهای ارزیابی و صفات عملکرد دانه تک بوته، وزن هزار دانه، غلظت و محتوای آهن دانه اندازهگیری شد. تجزیه QTL بر اساس نقشه پیوستگی جمعیت مشتمل بر ۲۶ نشانگر رتروترانسپوزونی IRAP و REMAP، ۲۴۶ نشانگر SSR و EST-SSR، ۲۳۸ نشانگر RFLP و یک نشانگر مورفولوژیک با پوشش ۰۹/۱۰۹۹ سانتیمورگان از ژنوم جو و متوسط فاصله بین دو نشانگر مجاور برابر ۳۷/۲ سانتیمورگان انجام شد. از نظر کلیه صفات، تفاوت معنیدار بین لاینها مشاهده شد و وجود تفکیک متجاوز در کلیه صفات نشاندهنده وجود ترکیبات آللی مطلوب والدین در نتاج بود. در مجموع، ۵۱۱ نشانگر در هفت گروه پیوستگی قرار گرفتند. شش QTL برای عملکرد دانه تک بوته مکانیابی شد که فقط یکی از آنها دارای اثر افزایشی منفی بود. از سه QTL وزن هزار دانه، QTL واقع در کروموزوم ۲H با اثر افزایشی مثبت، ۷۰ درصد از تغییرات فنوتیپی صفت را تبیین کرد. برای غلظت و محتوای آهن، به ترتیب ۶ و ۴ QTL شناسایی شده که ۵ و ۲ QTL اثر افزایشی منفی داشتند. اثر افزایشی منفی اغلب QTLهای شناسایی شده برای غلظت و محتوای آهن تک بوته نشاندهنده نقش اللهای والد Sahara۳۷۷۱ در افزایش تجمع آهن در نتاج است. دو ناحیه ژنومی مشترک برای QTLهای برخی از صفات مورد مطالعه شناسایی شد که ممکن است ناشی از پیوسته بودن QTLها یا اثر پلیوتروپیک آنها باشد. با توجه به پیوستگی قوی نشانگرهای پیوسته با QTLهای مکانیابی شده، این نشانگرها میتوانند در برنامههای اصلاح به کمک نشانگر استفاده شوند.
کلمات کلیدی: جو, غلظت آهن, مکان یابی فاصله ای مرکب, نشانگرهای رتروترانسپوزونی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1296423/