سمیرا منتهای درگاه - دانشجوی دکتری، گروه علوم باغبانی و زراعی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
محمدباقر رضایی - استاد موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع ایران، تهران، ایران
مرضیه قنبری جهرمی - استادیار، گروه علوم باغبانی و زراعی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
سپیده کلاته جاری - استادیار، گروه علوم باغبانی و زراعی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
شاهین جهانگیرزاده خیاوی - استادیار، پژوهشکده چای، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، لاهیجان، ایران

Tea (Camellia sinensis L.) is a woody and perennial plant belonging to the Theaceace family. In this study, we evaluated the diversity of tea plant ecotypes from Langroud, Lahijan and Siahkal regions (ten ecotypes in each region) as three major tea growing regions in Iran during ۲۰۱۹. Traits such as fresh and dry weight, chlorophyll a, b and total, caffeine, polyphenols, percentage of total ash and water soluble and insoluble ash were measured. The analysis of variance showed a significant difference (P≤۰.۰۱) between tea ecotypes for all traits. The highest dry and fresh leaf weight was obtained in Siahkal ecotype (code ۱۱). Siahkal ecotype (code ۱۳) had the highest percentage of caffeine (۷.۶۳%), whereas Lahijan ecotype (code ۲۱) represented the maximum amount. The highest amount of chlorophyll a and total chlorophyll was observed in Siahkol ecotype (code ۱۸) and the highest amount of chlorophyll b was observed in Lahijan ecotype (code ۳۰). The maximum (۹.۴۵%) and minimum (۳.۱%) polyphenols (۹.۴۵%) were obtained in Siahkal (code ۱۶) and Lahijan (code ۲۱), respectively. Siahkal (code ۱۸), Siahkal (code ۱۲) and Lahijan (code ۲۱) represented the optimum total ash, soluble and insoluble ash in water, respectively. In general, ecotypes belonging to Siahkal region (codes ۱۱, ۱۳, ۱۶ and ۱۸) can be used in planning breeding projects and deciding to select suitable parents in hybridization to increase tea yield and phytochemical properties.

تنوع اکوفیتوشیمیایی, چای, ژنوتیپ, گیلان