بررسی پاسخ های مورفوفیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه دارویی Althaea officinalis L. به محلول پاشی آهن و روی تحت شرایط شور

به منظور بررسی اثر محلول­پاشی روی و آهن بر صفات مورفوفیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه دارویی ختمی (Althaea officinalis L.)تحت شرایط شور، این آزمایش بصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در ۳ تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی اصفهان در سال ۱۳۹۷ انجام شد. در این آزمایش، NaCl در ۳ سطح ۰، ۴ و ۸ دسی زیمنس بر متر، سولفات روی در ۳ سطح ۰، ۵/۱ و ۳ پی پی ام و سولفات آهن در ۳ سطح ۰، ۵/۱ و ۳ پی پی ام اعمال گردید. محتوی عناصر سدیم و پتاسیم با دستگاه فلیم فتومتر، آهن و روی با دستگاه جذب اتمی، موسیلاژ اندام هوایی به روش وزنی و فنل کل با دستگاه اسپکتوفتومتر اندازه­گیری شد. با افزایش سطح شوری به طور معنی­داری (P ≤۰.۰۱) میزان پتاسیم، روی و آهن کاهش ولی مقدار سدیم افزایش یافت. با افزایش غلظت روی در شرایط شور و شاهد به طور معنی­داری (P ≤۰.۰۱) میزان پتاسیم افزایش یافت. محلولپاشی روی و آهن بطور معنی­داری (P ≤۰.۰۱) سبب افزایش مقدار روی و آهن در برگ های گیاه ختمی گردید. اگرچه افزایش سطح شوری به طور معنی­داری (P ≤۰.۰۱) سبب کاهش وزن تر گل نسبت به شرایط بدون تنش شد، اما کاربرد سولفات روی و آهن سبب تعدیل اثرات تنش شد. همچنین سطوح شوری ۸ و ۴ دسی زیمنس بر متر به ترتیب سبب افزایش ۴۹ و ۲۰ درصدی مقدار موسیلاژ نسبت به شرایط شاهد شدند و محلول پاشی سولفات آهن و روی بطور معنی­داری مقدار موسیلاژ را افزایش داد (P ≤۰.۰۱). شوری بطور معنی­داری (P ≤۰.۰۱) سبب افزایش میزان فنول شد و بیشترین میزان فنول (mg/ml ۲/۶۵) در تیمار شوری (۸ دسی زیمنس بر متر) + سولفات آهن (۳ پی پی ام) + سولفات روی (صفر پی پی ام) مشاهده گردید. به طورکلی محلولپاشی سولفات آهن و روی در شرایط شوری نه تنها سبب بهبود شرایط تغذیه­ای گیاه ختمی، بلکه باعث افزایش عملکرد گل و متابولیت موسیلاژ شد.

Keywords:

بیوشیمی , ختمی , تنش شوری , فنل , محلول پاشی , موسیلاژ