بررسی فیتوشیمیایی اسانس در اکسشن های مختلف گیاه دارویی Thymus daenensis Celak.کاشته شده در اراضی مختلف کم ارتفاع در استان گلستان

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 239

This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ECOPH-9-1_007

تاریخ نمایه سازی: 3 آبان 1400

Abstract:

ارزیابی و مقایسه تغییرات فیتوشیمیایی گونه های دارویی در رویشگاه­های مختلف به منظور شناسایی،  اهلی سازی و انتخاب کموتایپ برتر در هر رویشگاه ضروری است. گیاه  آویشن (Thymus  daenensis Celak.)از گونه های دارویی ارزشمند متعلق به تیره نعناباکاربرد­های متعدد دارویی، بهداشتی و آرایشی می­باشد، بنابراین شناخت تغییرات فیتوشیمیایی در اکسشن­های مختلف آن از اهمیت ویژه در بهبود و اهلی­سازی کموتایپ­های مختلف آن دارد. اکسشن­های گونه آویشن­دنایی(Thymus daenensis Celak.) در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گلستان در گرگان کاشته و در طی دو سال ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰ مطالعه شدند. بدین منظور سرشاخه گلدار گیاه در زمان ۵۰ درصد گلدهی از رویشگاه­های مختلف برداشت، در سایه خشک و آسیاب شدند. استخراج اسانس از تمامی اکسشن­ها به روش تقطیر با آب انجام گرفت و با استفاده از دستگاه­های گاز کروماتوگرافی متصل به طیف سنجی جرمی GC/MS آنالیز و مهمترین ترکیب­های شیمیایی آنها شناسایی و مقایسه شدند. نتایج نشان داد درصد اسانس این اکسشن­ها در دامنه ۲۲/۰ تا ۶/۳ درصد بود که بالاترین میزان آن در اکسشن۶۰ با منشا استان مرکزی۱ (۶/۳ درصد) اندازه­گیری شد. در این مطالعه، چندین کموتایپ مهم با بیشترین میزان:  لینالول، پارا ­سیمن، تیمول، کارواکرول و ۱،۸ سینئول شناسایی شدند. بالاترین میزان درصد ترکیب­های : تیمول (۷۲ درصد) و کارواکرول (۹/۴۳ درصد) به ترتیب مربوط به اکسشن ۶۰ با منشا استان مرکزی۱ و اکسشن ۴۹ با منشا استان اصفهان۲ بودند. یافته ها حاکی از آن است که درصد اسانس و میزان تیمول و کارواکرول آویشن دنایی متاثر از تغییرات رویشگاهی بوده بنابراین تعیین مناسبترین رویشگاه به منظور دستیابی به کموتایپ برتر و بهبود یافته الزامی بنظر می رسد و  برای تولید بیشتر تیمول و کارواکرول این دو اکسشن را می­توان توصیه ­نمود.

Keywords:

آویشن دنایی , اسانس , اکوتیپ , تیمول , کارواکرول , رویشگاه های طبیعی گلستان

Authors

محمد علی دری

عضو هیات علمی مرکزتحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گلستان

ابراهیم شریفی عاشورآبادی

دانشیار موسسه تحقیقات جنگل ها ومراتع کشور

مهدی میرزا

استاد موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • Aflakian, S., Zeinali, H., Maddah Arefy, H., Enteshary, Sh. and ...
  • ۲.Akbarinia, A. and Mirza, M. ۲۰۰۸. Identification of essential oil ...
  • ۳.Akbarinia, A., Sharifi Ashoorabadi, E. and Mirza, M. ۲۰۱۰. Study ...
  • Influence of water stress on morpho-physiological and phytochemical traits in Thymus daenensis [مقاله ژورنالی]
  • ۵.Barazandeh, M.M. and Bagherzadeh, K. ۲۰۰۷. Investigation on the chemical ...
  • ۶.Chen, S.L., Hua, Y., Luo, H.M., Wu, Q., Li, Ch.F. ...
  • ۷.Ghasemi Pirbalouti, A., Rahimmalek, M., Malekpoor, F. and Karimi, A. ...
  • ۸.Goodner, K.L., Mahattanatawee, K., Plotto, A., Sotomayor, J.A. and Jordán, ...
  • ۹.Habibi, H., Mazaheri, D., Majnoon Hosseini, N., Chaeechi, M.R., Fakhr-Tabatabaee, ...
  • ۱۰.Hasani, J. ۲۰۱۳. Essential oil comparison in Thymus daenensis Celak. ...
  • ۱۱.Hudaib, M. and Aburjai, T. ۲۰۰۳. Volatile components of Thymus ...
  • ۱۲.Jamzad, Z. ۲۰۰۹. Thymus and Satureja species of Iran. Research ...
  • ۱۳.Janssen, A.M., Scheffer, J.J.C. and Svendsen, AB. ۱۹۸۷. Antimicrobial activity ...
  • Karimi, A., Ghasemi Pirbalouti, A., Malekpour, F., Yousefi, M. and ...
  • Khanabc, I., Ashutosh, B., Shruti, S., Faisal, A., Kumar, C., ...
  • ۱۶.Khorshidi, J. and Rustaiee, A.R. ۲۰۱۱. Comparison of essential oil ...
  • ۱۷.Lee, S.J., Umano, K., Shibamoto, T. and Lee, K.G. ۲۰۰۵. ...
  • ۱۸.Lidiane, N., Barbosaad, F., Bergamo, C., Bruna, F., Murbach, T., ...
  • ۱۹.Mirza, M, Sharifi Ashoorabadi, E. and Allahverdi Mamaghani, B. ۲۰۱۵. ...
  • ۲۰.Nikavar, B., Mojab, F. and Doulatabadi, R. ۲۰۰۵. Composition of ...
  • ۲۱.Rustaiee, A.R., Khorshidi, J., Fakhr Tabatabaei, M., Omidbaigi, R. and ...
  • ۲۲.Sancholi, M., Bagheri, R., Zabiri Ansari, S., Mohammadi, S. and ...
  • ۲۳.Zandi Esfahan,S., Saghaei, F., Ghasemi Pirbalooti, A. and Zandi Esfahan, ...
  • ۲۴.Zare, M., Ganj Khanloo, H., Sharifi Ashorabadi, E. and Maddah ...
  • نمایش کامل مراجع