توکل توحیدی - استادیار، پژوهشکده کاربرد پرتوها، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، مجتمع پژوهشی شمال غرب کشور، بناب، آذربایجان شرقی، ایران

دی اکسید تلوریم (TeO۲)، یکی از نیمه رساناهای مهم است که دارای خاصیت صوتی-اپتیکی بالا و پایداری شیمیایی و مکانیکی خوبی بوده و در دو فاز بی شکل و بلوری، برای مطالعات پایه و انواع کاربردها در فناوری، از جمله استفاده در قطعات اپتیکی، آشکارسازهای تابش گاما و حسگرهای گازی مناسب است. در این پژوهش، پس از تهیه لایه های نازک TeO۲، به روش لایه نشانی تبخیر حرارتی در خلا، در سه ضخامت مختلف، تاثیر تابش پرتو گاما در محدوده Gy ۱۰-۴۰ و بازپخت حرارتی بر خواص نمونه ها، مطالعه و بررسی شد. نتایج میکروسکپی الکترونی روبشی (SEM)، تشکیل لایه ای با سطح یکنواخت را نشان داد. تحلیل نتایج پراش پرتو ایکس (XRD) نشان داد که ساختار لایه نازک TeO۲، قبل از بازپخت، به صورت بی شکل است، ولی بعد از بازپخت، در دمای ۴۰۰ درجه سلسیوس، به صورت بلوری است. شدت جذب نوری، بعد از بازپخت و بعد از تابش گاما، افزایش، ولی شکاف انرژی کاهش یافت. جریان الکتریکی نمونه ها، با افزایش ضخامت لایه ها، دز پرتو گاما و بعد از بازپخت، افزایش یافت.

دی اکسید تلوریم, لایه نازک, تابش گاما, خواص اپتیکی, خواص الکتریکی