تإثیر تنش خشکی بر برخی از صفات زراعی و تعیین متحمل ترین رقم در ذرت شیرین

به منظور بررسی اثر سطوح مختلف تنش خشکی بر برخی از صفات زراعی سه رقم ذرت شیرین ایرانی، CHASE و SHAKER وتعیین متحمل ترین رقم برای کشت در منطقه کاشان, آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی و با سه تکرار در مزرعه ایستگاه تحقیقات مناطق خشک و بیابانی کاشان انجام شد. در این تحقیق، دورهای آبیاری ( 4، 6، 8 و 10 روز یکبار) به عنوان سطوح عامل اصلی در کرتهای اصلی و ارقام ذرت شیرین ( SHAKER ،CHASE و رقم ایرانی) به عنوان سطوح عامل فرعی در کرتهای فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که رژیمهای آبیاری شامل 4 و 10 روز به ترتیب بیشترین و کمترین مقدار عملکرد ر ا بدنبال داشته اند. همچنین کاهش عملکرد دانه نتیجه کاهش تعداد ردیف در بلال و تعداد دانه در ردیف بوده است. از طرفی, عملکرد دانه نسبت به عملکرد بیولوژیکی حساسیت بیشتری به تنش خشکی نشان داد که صحت آن در کاهش شاخص برداشت منعکس گردید. مقایسه ارقام در این بررسی نشان داد که رقم SHAKER دارای بیشترین وزن پوست بلال، عملکرد دانه در واحد سطح و عملکرد بیولوژیک بوده است. همچنین مقایسه میانگین اثرات متقابل رقم و رژیم آبیاری نشان داد که حداکثر عملکرد دانه از رقم SHAKER به میزان 5/ 16375 کیلوگرم در هکتار در شرایط بدون تنش و حداقل آن از رقم CHASE به میزان 3/ 1193 کیلوگرم دانه در هکتار در شرایط تنش شدید بدست آمد. در شرایط تنش شدید( I3 ) بیشترین میزان عملکرد دانه و شاخص برداشت متعلق به رقم SHAKER بود. لذ ا, این رقم به عنوان رقمی متحمل به تنش خشکی قابل توصیه می باشد

Keywords:

تنش خشکی , ذرت شیرین , عملکرد دانه , اجزای عملکرد