سبک شناسی و تحلیل ساخت دستوری مهم ترین «همکرد» زبان فارسی در قصاید خاقانی

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 473

This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JLCR-10-2_003

تاریخ نمایه سازی: 3 آبان 1400

Abstract:

در میان فعل های فارسی، افعال مرکب اهمیت ویژه ای دارند. برای ساخت فعل مرکب، یک اسم/ صفت/ بن/ قید (فعلیار) با یک فعل ساده ترکیب می شود. دستورنویسان این فعل ساده یا بخش صرف شونده فعل مرکب را «همکرد» نامیده اند. به گفته آنان، فعل «کردن» مهم ترین و پرکاربردترین همکرد فعل مرکب در زبان فارسی است. کارکرد و جایگاه مهم این کلمه، نگارندگان را بر آن داشت تا به بررسی و تحلیل ساخت دستوری مهم ترین «همکرد» فعل مرکب در قصاید خاقانی بپردازد. این مقاله بر آن است تا بداند: دلیل بسامد فراوان این کلمه در افعال مرکب اشعار خاقانی چیست؟ چند درصد از افعالی که خاقانی در قصاید خود به کار برده، با این همکرد ساخته شده اند؟ ساختمان و اجزای این افعال چگونه است و کدام «فعلیار» بیشترین مشارکت را با این همکرد داشته است؟ آیا فعل «کردن» برای ساخت فعل ساده نیز به کار می رود؟ سهم کدام یک از سه زمان اصلی فعل، در به کارگیری این همکرد بیشتر است و چرا؟ انعطاف زبان فارسی در برابر جابه جایی سازه های خود با اجزای فعل مرکب، تا چه میزان و به چه کیفیتی است؟ در حجم نمونه این تحقیق، یک چهارم قصاید خاقانی، یعنی سی وسه قصیده با ۲۱۶۹ بیت و ۴۵۸۴ فعل (۲۵% قصاید خاقانی) بررسی شد.

Authors

منوچهر تشکری

استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.

منوچهر جوکار

دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران.

علی نادری فرد

دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران.

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • احمدی گیوی، حسن و حسن انوری (۱۳۹۳)، دستور زبان فارسی ...
  • ناتل خانلری، پرویز (۱۳۶۶)، تاریخ زبان فارسی، ج ۲، چ ...
  • خاقانی شروانی، افضل الدین بدیل (۱۳۷۳)، دیوان، تصحیح ضیاءالدین سجادی، ...
  • شمیسا، سیروس (۱۳۹۵)، کلیات سبک شناسی، چ ۵، تهران، میترا ...
  • صفوی، کورش (۱۳۹۴)، از زبان شناسی به ادبیات، چ ۵، ...
  • فتوحی، محمود (۱۳۹۰)، سبک شناسی؛ نظریه ها، رویکردها و روش ...
  • فرشیدورد، خسرو (۱۳۹۳)، دستور مختصر تاریخی، چ ۵، تهران، چاپ ...
  • وحیدیان کامیار، تقی و غلامرضا عمرانی (۱۳۸۵)، دستور زبان فارسی ...
  • Ahmadi Givi, H. & H. Anvari (۲۰۱۴), Persian Grammar ۲, ...
  • Farshidvard, Kh. (۲۰۱۴), A Brief Historical Order, ۵th Ed., Tehran: ...
  • Fotouhi, M. (۲۰۱۱), Stylistics; Theories, Approaches and Methods, ۳th Ed., ...
  • Khaghani Shervani, A. (۱۹۹۴), Divan, Edited by Zia ul-Din Sajjadi, ...
  • Natel Khanlari, P. (۱۹۸۷), History of Persian Language, Vol. ۲, ...
  • Safavi, K. (۲۰۱۵), From Linguistics to Literature, ۵th Ed., Tehran, ...
  • Shamisa, S. (۲۰۱۶), Generalities of Stylistics, ۵th Ed., Tehran, Mitra. ...
  • Vahidian Kamyar, T. & Gh. Omrani (۲۰۰۶), Persian Grammar ۱, ...
  • نمایش کامل مراجع