لادن قدمی - دانشجوی دکتری رشته مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
ایروان مسعودی اصل - دانشیار گروه مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، دانشکده مدیریت و اطلاعرسانی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
سمیه حسام - استادیار گروه مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
محمود مدیری - استادیارگروه مدیریت صنعتی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

مقدمه: اعتباربخشی یک مدل حمایتی و جامع جهت بررسی عملکرد بیمارستان است. پژوهش حاضر مطالعه کیفی با هدف بررسی روش امتیازدهی استانداردهای اعتباربخشی بیمارستانی در ایران انجام گردیده است. روش پژوهش: این پژوهش یک مطالعه کیفی در سال ۹۶ می باشد. هدف ما مصاحبه با خبرگان در حیطه سیاست گذاری و صاحب نظران اعتباربخشی بیمارستانی در ایران بود. بر این اساس با ۲۵ نفر از خبرگان و ارزیابان اعتباربخشی بیمارستانی مصاحبه نیمه ساختار یافته انجام شد. از روش تحلیل چارچوبی برای آنالیز داده های کیفی استفاده شد. یافته ها: در مطالعه حاضر، شش موضوع به عنوان عوامل کلیدی اثرگذار بر روش اعتباربخشی بیمارستانی شناسایی شدند. دسته بندی استانداردها، نمره دهی،وزن دهی، رتبه بندی نمره کلی، نقش ارزیابان، روش ارزیابی بود. در روش فعلی نمره کلی تفاوت بیمارستان ها را مشخص نمی نمود وزن دهی بصورت شفاف مشخص نبود .گام های اجرایی سنجه ها که راهنمای اجرا می باشند نمره دهی شده و مدل تصمیم گیری ارزیابان یکسان نبود و ارزیابی ها اجباری بوده و توسط سازمان مستقل انجام نمی گردید. نتیجه گیری: در حیطه دسته بندی استانداردها و نحوه نمره دهی و وزن دهی درارزیابی اعتباربخشی تغییراتی لازم است. سنجه های الزامی در استانداردهای اعتباربخشی حذف شود. پیش شرط ورود به فرآیند اعتباربخشی کسب مجوزهای لازم قبل از اعتباربخشی خواهد بود. پیشنهاد می گردد از مقیاس لیکرت برای نمره دهی سنجه ها استفاده شود. برای استانداردهای ایمنی بیمار وزن بیشتری در نظر گرفته شود.

بیمارستان, اعتباربخشی, روش امتیازدهی, مطالعه کیفی.‬