محمدعلی جهانی تیجی - دانشیار، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران
فاطمه زهرا اسکندری - کارشناس ارشد مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران
شهربانو محمودجانلو - کارشناس ارشد مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
قهرمان محمودی - دانشیار، مرکز تحقیقات مدیریت بیمارستان، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران

مقدمه: شناسایی روند و علل مرگ و میر می تواند مبنای برنامه ریزی و سیاست گذاری بهداشتی و درمانی در جامعه باشد. هدف از مطالعه حاضر تعیین علل مرگ ومیر بیماران بستری در بیمارستان بر اساس طبقه بندی بین المللی بیماری ها بوده است. روش پژوهش: این مطالعه توصیفی - تحلیلی به صورت گذشته نگر انجام شد. جامعه آماری پژوهش بیماران بستری فوت شده در بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه های علوم پزشکی استان سمنان از سال ۱۳۹۰ لغایت ۱۳۹۴ بوده است. روش نمونه گیری سرشماری بوده، ابزار جمع آوری داده ها چک لیستی بود که از سامانه ثبت مرگ معاونت درمان دانشگاه ها استخراج گردید. داده ها پس از جمع آوری در نرم افزار۲۰  SPSSوارد و سپس با استفاده از آزمون آماری در سطح معنی داری p≤۰.۰۵ تحلیل گردید. یافته ها: تعداد مرگ ثبت شده ۸۲۷۰ مورد ، تعداد مرگ و میر شهرنشینان (۷۶/۳ %)۶۳۰۷ مورد، مردان (۵۳/۸ %)۴۴۵۰ مورد بوده است. بیشترین فراوانی مرگ و میربه ترتیب برای بیماری های دستگاه گردش خون (۳۸/۷%) ۳۲۰۱، سرطان ها (۱۵/۵%) ۱۲۷۸ و بیماری های دستگاه تنفسی (۱۰/۵%) ۸۶۵ مورد بوده است. بین مرگ و میرها با جنسیت، محل سکونت و رده های سنی رابطه معنی داری وجود داشته است (p<۰.۰۰۱). بین فصول مختلف از لحاظ مرگ و میر ارتباط معنی داری وجود داشته است (p<۰.۰۰۱). نتیجه گیری: بیماری های مزمن و غیرواگیر اصلی ترین عامل مرگ و میر شناخته شده اند که سیاست گذاران نظام سلامت می توانند از طریق برنامه های غربالگری، توانمندسازی مردم و وضع قوانین و مقررات در راستای ترویج شیوه زندگی سالم ، زمینه کاهش این بیماری ها را فراهم سازند. 

بیمارستان ها, طبقه بندی بین المللی بیماری ها, مرگ و میر, بیماران