اندازه گیری و پیش بینی بهره وری کل عوامل تولید در شرکت های تولید دارو در ایران: رویکردی بر روش تولیدی

مقدمه:امروزه بهبود بهره وری موثرترین روش دست یابی به رشد با توجه به کمبود منابع و افزایش رقابت مطرح است. کلید بهبود بهره وری در اندازه گیری و تحلیل بهره وری نهفته است. تحلیل و اندازه گیری بهره وری نیز زمانی عملی است که تغییرات بهره وری طی زمان با شاخص های بهره وری نشان داده شود. روشپژوهش:این تحقیق از نوع همبستگی - تحلیل رگرسیونی است. در ابتدا ضرایب کشش تولیدی سرمایه و نیروی کار از طریق برآورد تابع تولید کاب داگلاس با استفاده از اطلاعات ۱۰ شرکت تولید دارو فعال در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های ۱۳۸۹ الی ۱۳۹۳ و روش داده ها تابلویی با اثرات ثابت محاسبه شد. سپس با لحاظ ضرایب برآوردی در شاخص کندریک، شاخص بهره وری کل عوامل تولید شرکت ها برآورد گردید. در ادامه این شاخص برای سال های ۱۳۹۴ الی ۱۳۹۸ با اعمال سناریوی تداوم روند موجود نیروی کار، سرمایه و ارزش افزوده برای هر شرکت پیش بینی شده است. یافته ها:بهره وری کل عوامل تولید طی سال های ۱۳۸۹ الی ۱۳۹۳ نشان می دهد شرکت البرز دارو و لقمان از حیث جایگاه از وضعیت بهتر و با ثبات تری برخوردار هستند و شرکت تهران شیمی در پایین ترین جایگاه قرار دارد. با فرض تداوم روند موجود نیروی کار، سرمایه و ارزش افزوده، شرکت لقمان و البرز دارو و هم چنین ابوریحان و اسوه برای پنج سال آتی از وضعیت مناسبی برخوردار خواهند بود، اما تهران شیمی هم چنان با وضعیت نامناسبی مواجه خواهد بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق تهران شیمی جهت ارتقاء وضعیت بهره وری کل عوامل تولید بایستی مدیریت چرخه بهره وری را به طور جدی دنبال کند.

Keywords:

بهره وری کل , شرکت های تولید دارو , روش تولیدی , شاخص کندریک