پرستو نظری - کارمند
شهلا محمودی - استاد گروه خاکشناسی دانشگاه تهران
ابراهیم پذیرا - استاد و مدیرگروه خاکشناسی دانشگاه علوم و تحقیقات تهران

ارزیابی وضعیت شوری یک منطقه، گامی مهم برای مدیریت اراضی محسوب می گردد. این پژوهش در بخشی از اراضی دشت ترکمن صحرا واقع در استان گلستان که رژیم رطوبتی خاک اریدیک است، به منظور ارزیابی تغییرات شوری در سال های ۱۳۵۵، ۱۳۶۸ و ۱۳۹۲ انجام شد. بدین منظور از ۲ روش زمین آماری (کریجینگ معمولی و کوکریجینگ) و ۴ روش جبری (عکس فاصله، تابع شعاعی، تخمین گر عام و تخمین گر موضعی) در برآورد مقدار شوری در اعماق ۵۰-۰، ۱۰۰-۵۰ و ۱۵۰-۱۰۰ سانتی متری استفاده گردید. نتایج نشان داد درصد اراضی با شوری بیش از ۳۲ دسی زیمنس بر متر از ۹۵/۸ درصد در سال ۱۳۵۵ به ۲۲/۴۵ درصد در سال ۱۳۹۲ افزایش یافته است. به نظر می رسد در طی این دوره ۳۷ ساله، مدیریت و بهره برداری غیراصولی از منابع آب و خاک منجر به افزایش شوری در این خاک ها گشته، بنابراین پیشنهاد می گردد با استفاده از روش های مختلف و اقدامات مدیریتی مناسب، روند افزایشی شوری خاک های منطقه پایش و کنترل گردد.

ترکمن صحرا, تغییرات شوری خاک, زمین آمار, مدیریت اراضی, میان یابی