مقایسه کارایی چند روش زمین آماری برای تخمین برخی ویژگی ها ی فیزیکی خاک

تخمین صحیح ویژگی های فیزیکی خاک برای مدیریت منابع آب و خاک اهمیت زیادی دارند. برآورد دقیق ویژگیهای خاک مستلزم صرف زمان و هزینه زیادی میباشد. بنابراین، روشهای زمینآماری به عنوان راه حلی مناسب در تخمین محلهای نمونه برداری نشده مورد استفاده قرار میگیرند. به منظور بررسی تغییر پذیری برخی ویژگیهای فیزیکی خاک در منطقه دره ویسه، تعداد ۷۸ نمونه از عمق ۳۰-۰ سانتیمتری جمعآوری و به آزمایشگاه انتقال یافت. پارامترهای اندازه گیری شده شامل درصد رس، درصد سیلت، درصد شن و وزن مخصوص ظاهری خاک بود. پس از نرمال کردن دادهها اقدام به ترسیم واریوگرام گردید. برای درونیابی پارامترها، روشهای کریجینگ، روش عکس فاصله وزندار و روش توابع پایه شعاعی مورد ارزیابی قرار گرفت. برای ارزیابی روشها، از دو پارامتر آماری، میانگین مطلق خطا (MAE) و میانگین اریب خطا (MBE) استفاده شد. نتایج نشان داد که در منطقه مورد مطالعه برای پارامترهای سیلت، شن و وزن مخصوص ظاهری خاک از بین روشهای مختف، روش کریجینگ و برای پارامتر رس، روش توابع پایه شعاعی از دقت بیشتری برخوردار است. 

Keywords:

پراکنش مکانی , زمین آمار , کریجینگ , نقشه خاک