ارائه روشی پیشنهادی برای بهینه سازی سطح دسترسی در شبکه حمل و نقل ریلی

در این مقاله برای اولین بار از روشی پیشنهادی، برای بهینهسازی همبندی شبکهی راهآهن استفاده شده است. همبندیدر شبکه به مفهوم برقراری ارتباط میان نقاط شبکه است و از آنجاکه عدم خدمتدهی مناسب در ایستگاهها و قطع ارتباط در یکشبکه حملونقل، کاهشسطح رضایت مشتری، افزایشهزینه، از دست دادن زمان وکاهشاعتبار را در پی دارد، بنابراین همبندی شبکهی راهآهن به عنوان یکی از موضوعات مهم در تعیین سطح دسترسی شبکه ریلی مطرح است. هدف از روشپیشنهادی کمینهکردن هزینهها، دسترسی همیشگی از ایستگاه مرکزی به سایر ایستگاهها، تعیین اهمیت خطوط ریلی و افزایشقابلیت اطمینان شبکه ریلی است. این پیادهسازی شده و به منظور بررسی عملکرد و ارزیابی دقت الگوریتم پیشنهادی، از شبکهای c++ روش با استفاده از زبان برنامهنویسی فرضی، با در نظر گرفتن 24 شهر که از اهمیتبیشتری در راهآهن ایران برخوردار هستند، استفاده شده است. مسیر پیشنهادی برای مبدا تهران به سایر مقاصد بدست آمده و در این مسیر، دسترسی به مقاصد با کمترین هزینه امکان پذیر بوده و در صورت ایجاد مشکل در یکی از ایستگاهها از خطوط پشتیبان استفاده میگردد.

Keywords:

همبندی شبکه ریلی , سطح دسترسی , کمترین هزینه