زهرا کاوسی - دانشیارگروه مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
مهدیه السادات احمدزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز ، شیراز، ایران
رضا مرادی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

مقدمه: بیمارستان ها به علت کمبود و مشکلات با بحران های مختلفی در هنگام ارائه خدمت به بیماران روبرو هستند و این منجر به استفاده نادرست از منابع بیمارستان ها شده است؛ هدف این مطالعه بررسی نحوه استفاده از آمبولانس به عنوان یکی از منابع بیمارستان ها می باشد. روش پژوهش: این پژوهش توصیفی - مقطعی در اسفند ۹۳ در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام گرفت. کلیه اعزام های آمبولانس به بیرون از بیمارستان در فرم محقق ساخته ای که به مدت ۲۰ روز در اختیار صاحبان فرآیند قرار گرفته بود ثبت گردید. تجریه و تحلیل داده ها با نرم افزار ۱۹SPSS و با استفاده از آماره های توصیفی و استنباطی (همبستگی پیرسون) انجام گرفت. یافته ها: در بازه زمانی مذکور ۱۵۹۷ بار آمبولانس ها به بیرون از بیمارستان اعزام شده بودند. بیشترین علت استفاده از آن خدمات مشاوره ای (۵/۲۰%)، آزمایشگاهی (۲/۱۷%) و انتقال خون (۶/۱۲%) بود. بیشترین خدمات مشاوره ای مربوط به مشاوره چشم (۲/۳۱%)، مشاوره گوش حلق بینی (۱۶%) و مشاوره قلب (۴/۷%) بود. یافته ها بیانگر همبستگی معنادار بین اندازه بیمارستان و دفعات اعزام آمبولانس به خارج از بیمارستان بود (۰۱/۰p<). نتیجه گیری: به طور کلی برای اعمال هر نوع مداخله جهت استفاده بهینه تر از آمبولانس ها بهتر است بر روی خدمات مشاوره ای و انتقال خون تمرکز گردد. هم چنین تصمیم جهت مداخله در امر مشاوره در بیمارستان های شیراز بهتر است با تمرکز بر خدمات چشم پزشکی، گوش و حلق و بینی و قلب باشد. مقدمه: بیمارستانها به علت کمبودو مشکلات با بحران های مختلفی در هنگام ارائه خدمت به بیماران رو به رو هستند و این منجر به استفاده نادرست از منابع بیمارستان ها شده است؛ هدف این مطالعه بررسی نحوه استفاده از آمبولانس به عنوان یکی از منابع بیمارستان ها می باشد.روش پژوهش: این پژوهش توصیفی-مقطعی در اسفند ۹۳در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام گرفت.کلیه اعزام های آمبولانس به بیرون از بیمارستان در فرم محقق ساخته ای که به مدت ۲۰ روز در اختیار صاحبان فرآیند قرار گرفته بود ثبت گردید. تجریه و تحلیل داده ها با نرم افزار۱۹SPSS و با استفاده از آماره های توصیفی و استنباطی(همبستگی پیرسون) انجام گرفت.یافته ها: در بازه زمانی مذکور ۱۵۹۷ بار آمبولانس ها به بیرون از بیمارستان اعزام شده بودند. بیشترین علت استفاده از آن خدمات مشاوره ای (۵/۲۰٪)، آزمایشگاهی (۲/۱۷٪) و انتقال خون(۶/۱۲٪) بود. بیشترین خدمات مشاوره ای مربوط به مشاوره چشم (۲/۳۱ ٪)، مشاوره گوش حلق بینی (۱۶٪) و مشاوره قلب (۴/۷٪) بود. یافته ها بیانگر همبستگی معنادار بین اندازه بیمارستان و دفعات اعزام آمبولانس به خارج از بیمارستان بود(۰۱/۰p<).نتیجه گیری: به طور کلی برای اعمال هر نوع مداخله جهت استفاده بهینه تر از آمبولانس ها بهتر است بر روی خدمات مشاوره ای و انتقال خون تمرکز گردد. همچنین تصمیم جهت مداخله در امر مشاوره در بیمارستان های شیراز بهتر است با تمرکز بر خدمات چشم پزشکی، گوش و حلق و بینی و قلب باشد. کلید واژه ها: بهره وری، آمبولانس، بیمارستان

اعزام, آمبولانس, بیمارستان