تاثیر شاخص های سلامت بر رشد اقتصادی استانهای کشور

مقدمه: دستیابی به رشد مناسب و شناخت عوامل موثر بر آن همواره از مهم ترین موضوعات قابل طرح در هر اقتصادی است. مطالعات جدید بیانگر تاثیر بالای سرمایه سلامت، مخارج بهداشتی وآموزشی بر رشد اقتصادی است که با وارد نمودن آن به توابع رشد می توان اثرات مستقیم وغیر مستقیم آن بر سطح بهره وری نیروی کار را اندازه گیری نمود لیکن مطالعات گذشته نقش سرمایه انسانی در رشد اقتصادی را بیشتر از طریق تاکید بر آموزش بیان داشته اند. در این راستا پژوهش حاضر به بررسی تاثیر مخارج بهداشتی وسرمایه سلامت بر رشد اقتصادی، در استان های ایران پرداخته است. روش پژوهش: در این تحقیق با بکارگیری تکنیک داده های ترکیبی استان های کشور در دوره ی ۹۰ - ۱۳۷۹ تاثیر متغیرهای رشد مخارج سلامت خانوار، رشد سرمایه سلامت و رشد هزینه های آموزشی خانوار در کنار رشد سرمایه گذاری عمرانی دولت در قالب مدل های رشد درون زا بر رشد اقتصادی استان ها آزمون شده است. یافته ها: نتایج نشان دهنده آن است که موجودی سلامت استان ها با ضریب ۳۴۲/۰، بودجه عمرانی دولت با ضریب ۲۳۴۴/۰، مخارج بهداشتی با ضریب ۰۹۹۷/۰ و مخارج آموزشی خانوار با ضریب ۰۳۲/۰ بر رشد اقتصادی استان ها تاثیر گذار است. نتیجه گیری: معنادار بودن ضرائب بیان کننده نقش مهم سلامت در رشد اقتصادی استان های کشور است که افزایش هرینه ها و سطح سلامت استان ها می تواند رشد اقتصادی کشور واستان ها را بهبود بخشد.

Keywords:

رشد اقتصادی , مخارج بهداشتی , سرمایه انسانی , مخارج آموزشی