مجتبی علیزاده - گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه قم، قم، ایران
مهدی خداپرست - گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه قم، قم، ایران
علی محمد رجبی - دانشکده زمین شناسی، پردیس علوم، دانشگاه تهران، تهران، ایران

وقوع گسیختگی­های ناشی از گسلش سطحی زلزله­های اخیر، ضرورت بررسی اندرکنش گسل- سازه - فونداسیون را در طراحی سازه­های مهندسی و  شریان های حیاتی واقع در حریم گسل،  بیش ازپیش می­طلبد. در این مقاله، اندرکنش گسلش سطحی حاصل از عملکرد یک گسل معکوس و مجموعه پی شامل؛ فونداسیون سطحی و ریز­شمع ها و همچنین اثر آن بر جابه جایی­های افقی و قائم فونداسیون، با استفاده از مدل­سازی عددی مورد بررسی قرارگرفته است. مهم ترین فاکتور مورد استفاده در این مطالعه، نسبت فاصله محل برخورد گسلش به زیر پی به عرض پی (S/B) می باشد. نتایج نشان می­دهد جابه جایی افقی فونداسیون به حضور و موقعیت قرارگیری ریزشمع­ها حساسیت اندکی نشان می­دهد درحالی که جابه جایی قائم و چرخش فونداسیون  با وجود ریز شمع­ها به موقعیت قرارگیری مجموعه پی نسبت به گسلش حساس بوده و وجود ریز شمع­ها همواره باعث کاهش مقادیر جابه جایی قائم فونداسیون می­گردد. نتایج همچنین نشان می­دهد بهترین حالت برای کنترل چرخش فونداسیون، حالت S/B

اندرکنش, گسلش, شبیه سازی عددی, گسل معکوس, ریز شمع