سمیه زادهوش - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه اصفهان
حمید طاهرنشاطدوست - دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه اصفهان
فرشته حقیقت - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی دانشگاه تربیت مدرس
کاظم رسول زاده طباطبایی - دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه تربیت مدرس
مهرداد کلانتری - دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه اصفهان

پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی- رفتاری، بر رضایت زناشویی بانوان انجام پذیرفت. نمونه پژوهش شامل ۲۲ نفر از بانوان مراجعه کننده به کلینیکهای شهر تهران بود که به شیوه در دسترس، انتخاب و بطور تصادفی در گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش ۸ جلسه درمان شناختی- رفتاری با جهتگیری مذهبی دریافت کرد و گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکرد. ابزارهای به کار رفته در این پژوهش عبارت بودند از پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ و پرسشنامه نگرش مذهبی، که هر دو از روایی و پایایی بالایی برخوردار بودند. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد گروهی که تحت درمان شناختی- رفتاری با جهتگیری مذهبی قرار گرفتند در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری (۰۰۰۱/۰>P) نمرات بالاتری را در پس آزمون در نمرات رضایت زناشویی گزارش کردند. نتیجه پژوهش حاضر علاوه بر اینکه موید تحقیقات قبلی مبنی بر اثرگذاری درمان شناختی- رفتاری و راهبردهای مذهبی در درمان میباشد، راهکار جدیدی را برای درمان مناسب اختلافات زناشویی ارائه میدهد.

: گروه درمانی, درمان شناختی- رفتاری, جهتگیری مذهبی, نگرش مذهبی, رضایت زناشویی