اثر بخشی درمان شناختی مبتنی بر حضور ذهن بر روی نشانه های افسردگی و اندیشناکی در افراد با سابقه یک دوره افسردگی اساسی: طرح تک موردی

هدف: هدف این پژوهش بررسی اثر بخشی درمان شناختی مبتنی بر حضور ذهن بر روی نشانه­های افسردگی و اندیشناکی در افراد با سابقه یک دوره پیشین افسردگی اساسی بود. روش: MBCT برای ۴ بیمار مبتلا به اختلال افسردگی  اساسی در قالب یک طرح مطالعه تک موردی با خطوط پایه چند گانه به مدت ۸ جلسه ۱ ساعتی با دوره پی گیری ۱ ماهه اجرا شد. برای ارزیابی تغییرات از پرسشنامه افسردگی، سیاهه افسردگی بک و مقیاس پاسخ به شیوه اندیشناکی استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که درصد بهبودی بالینی برای نشانه­های افسردگی و اندیشناکی برای کل شرکت کننده ها ۷۸%  و۴۷% می باشد. این نتایج برای سه بیمار از لحاظ بالینی معنادار به دست آمد. نتیجه گیری: به نظر می­رسد که MBCT در قالب جلسات انفرادی درمان موثری در بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی می باشد.

Keywords:

درمان شناختی , حضور ذهن , افسردگی , اندیشناکی