هنجاریابی، روایی و اعتبار مقیاس امیدواری حوزه های خاص در دانشجویان ایرانی*

زمینه و هدف: اندازه گیری نقاط قوت و توانمندی های ذهنی انسان و سازه هایی که در حیطه روان شناسی مثبت وجود دارد نیازمند ابزارهایی می باشند. هدف پژوهش حاضر بررسی مشخصات روان سنجی مقیاس امیدواری بزرگسالان سیمپسون (۱۹۹۹) در دانشجویان ایرانی بود. روش پژوهش: در این تحقیق توصیفی- پیمایشی ۱۰۰۰ نفر دانشجو با دامنه سنی (۱۸ تا۳۴) و میانگین ۱۳/۵±۹/۲۳  با روش نمونه گیری خوشه ای طبقه ای از بین دانشگاه های مختلف انتخاب شدند و به  پرسشنامه های امیدواری اسنایدر، شادکامی آکسفورد، سرسختی روانی، ناامیدی بک، و بهزیستی روان شناختی ریف به همرا مقیاس امیدواری سیمپسون ( ۱۹۹۹)، (با اندکی تغییر) پاسخ دادند. یافته ها: ضرایب آلفای کرونباخ (۹۴/۰)، دونیمه کردن (۸۵/۰)، اعتبار همگرا با مقیاس های سرسختی (۴۰/۰)، شادکامی (۶۴/۰)،  و بهزیستی روان شناختی ( ۴۷/۰) اعتبار واگرا ( ناامیدی بک،۲۵/۰-)، اعتبار ملاکی (امیدواری اسنایدر، ۵۵/۰) به دست آمد که همگی در سطح ۰۱/۰< p معنی دار بودند. تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد که مقیاس ۴۰ سوالی امیدواری بزرگسالان در نمونه ایرانی از پنج عامل اشباع شده است که ۵۶ درصد واریانس مقیاس را تبیین می کنند. تحلیل عاملی تاییدی مرتبه دوم نشان داد پنج عامل مذکور به خوبی بر روی یک عامل اصلی بار می شوند و مدل شش عاملی به خوبی با داده ها برازش داشت (۹۳/۰ AGFI=،  ۰۳۷/۰RMSEA=، ۹۸/۰ NFI=). نتیجه گیری: نتایج نشان داد که این آزمون از اعتبار و روایی بالایی برخوردار است و قابل استفاده در سایر تحقیقات می باشد

Keywords:

امیدواری , هنجاریابی , اعتبار , روایی , تحلیل عاملی اکتشافی , تحلیل عاملی تاییدی