اثربخشی مدیریت استرس به شیوه شناختی- رفتاری بر ارتقاء کیفیت زندگی مردان وابسته به مواد

زمینه: افراد وابسته به مواد ممکن است روزانه با فشارهای روانی مختلفی رو به رو شوند، ناتوانی در رویارویی با این عوامل استرس­زا منجر به کاهش کیفیت زندگی می­شود که این موضوع به نوبه خود پایه گسترش و روی آوردن به مصرف مواد است. هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی درمان مدیریت استرس به شیوه شناختی-رفتاری بر ارتقاء کیفیت زندگی مردان وابسته به مواد انجام شده است. روش پژوهش: در یک طرح آزمایشی، ۳۰ نفر از افراد وابسته به موادی که در مرکز اجتماع درمان مدار شهر اصفهان مقیم بودند، به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گواه (۱۵ نفر) بررسی شدند، گروه آزمایش به مدت ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه­ای تحت درمان مدیریت استرس به شیوه شناختی- رفتاری قرار گرفتند و گروه گواه درمان خاصی دریافت نکردند. همه شرکت­کنندگان در پژوهش در آغاز، پایان و سه ماه پس از پایان درمان،   پرسش­نامه کیفیت زندگی (SF-۳۶) را تکمیل کردند. برای تحلیل داده­ها، روش­های آمار توصیفی و آزمون تحلیل کوواریانس به کار برده شد. یافته­ها: نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که در دو گروه از نظر ارتقاء کیفیت زندگی تفاوت معنی­داری وجود دارد و گروه آزمایش هم در مرحله پس­آزمون و هم در مرحله پیگیری نمرات بالاتری در کیفیت زندگی کسب کرده بودند (۰۰۵/۰>P). نتیجه­گیری: با توجه به یافته­های فوق می­توان چنین نتیجه گرفت که درمان مدیریت استرس به شیوه شناختی- رفتاری بر ارتقاء کیفیت زندگی مردان وابسته به مواد موثر است.

Keywords:

درمان مدیریت استرس به شیوه شناختی-رفتاری , کیفیت زندگی , وابستگی به مواد